مطالعه و بررسی بهینه سازی دمای سطح دریا با استفاده از طرحواره رانش در روش همسان سازی داده های ماهواره ای (مطالعه موردی خلیج فارس)

در این مقاله به بررسی قابلیت های استفاده از روش همسان سازی داده ها با استفاده از طرحواره رانش (واهلش نیوتنی ) روی مدل fvcom و با استفاده از داده های دمای سطح دریا (sst ) ماهواره avhrr پرداخته شده است. همسان سازی داده ها فرآیندی است که داده های مشاهداتی را با مدل عددی به منظور بهینه سازی حالت مدل ترکیب می کند. این کار با تصحیح خطاهای مدل بر اساس داده های مشاهداتی به دو منظور صورت می گیرد: یکی 1 بهینه پارامتر مورد نظر و 2 تهیه حالت اولیه بهینه برای مدل. حوزه مورد مطالعه خلیج فارس در بازه زمانی 1998 الی 2003 بود. مدل با تنظیمات یکسان در دو مرحله با و بدون استفاده از روش همسان سازی داده ها اجرا شد و خروجی های دمای سطحی حاصل از دو اجرا با داده های معتبر oisst در حوزه های زمانیمکانی به منظور ارزیابی میزان تاثیر روش همسان سازی داده ها مقایسه شدند. بررسی کمیت های آماری نتایجsst مدل با استفاده از این روش بهبود چشمگیری را در مقادیر پارامترهای آماری نشان داد. همچنین توزیع مکانی دمای سطحی در کل خلیج فارس خصوصاً در نواحی کم عمق و نیز تنگه هرمز کاملاً بهینه شده است.