تغییرات اسیدهای چرب جیره و عضله در بچه تاس ماهیان سیبری (Acipenser baeri Brandt 1869) تغذیه شده با سطوح مختلف لسیتین

این مطالعه به‌منظور بررسی تغییرات پروفیل اسید چرب جیره و عضله بچه تاس ماهی سیبری (acipenser baeri) پس از تغذیه با سطوح مختلف لسیتین انجام شد. ماهی هایی با میانگین وزن اولیه 3/0 ± 9/32 گرم با پنج جیره (سه تکرار) دارای انرژی و پروتیین یکسان و مقادیر مختلف لسیتین شامل صفر، 5/2، 5، 5/7 و 10 درصد لسیتین به مدت 8 هفته و 5 وعده در روز غذادهی شدند. نتایج نشان داد به‌کارگیری لسیتین تا 10 درصد در جیره این ماهی باعث افزایش معنی داری در برخی اسیدهای چرب از جمله c14:0، dha ،epa ، sfa و hufa می‌گردد (05/0p < ). میزان اسید های چرب تک غیراشباع (mufa) و اسیدهای چند غیراشباع (pufa) تحت تاثیر جیره-های مختلف قرار نگرفت (05/0p > ). لینولییک اسید (c18:2n6)،‌ در ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی 5/2 درصد لسیتین افزایش معنی داری را نشان داد (05/0p < )، اما میزان آراشیدونیک اسید (c20:4n6) در بین ماهیان تیمارهای مختلف، هیچ تفاوت معنی داری را نشان نداد (05/0p > ). نتایج این مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت افزودن لسیتین به جیره غذایی بچه تاس ماهی سیبری بر میزان اسیدهای چرب این ماهی است. بنابراین به‌نظر می‌رسد بکار بردن لسیتین در جیره غذایی بچه تاس ماهی سیبری در این محدوده وزنی به میزان بیش از 5/2 درصد، سبب افزایش اسیدهای چرب غیر اشباع بدن خواهد شد.