>
Fa   |   Ar   |   En
   ارزیابی میزان جذب و رهایش نانوذرات نقره و دی اکسید تیتانیوم در ناپلی آرتمیا فرانسیسکانا در شوری‌های مختلف  
   
نویسنده توانا مینا ,کلباسی محمدرضا ,عابدیان کناری عبدالمحمد ,جوهری سیدعلی
منبع اقيانوس شناسي - 1393 - دوره : 5 - شماره : 19 - صفحه:91 -103
چکیده    آرتمیا موجودی فیلترکننده است که بدون انتخاب، هر نوع ماده‌ای با اندازه یک تا 50 میکرون را به بدن خود جذب می‌نماید. در این مطالعه توانایی آرتمیا فرانسیسکانا در جذب و رهایش نانوذرات نقره و دی اکسید تیتانیوم در شوری‌های متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. بدین‌منظور ناپلی‌های آرتمیا به‌مدت 12 ساعت در معرض نانوذرات نقره کلوییدی (غلظت 32 میلی‌گرم در لیتر) و هم‌چنین 48 ساعت در معرض نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم (غلظت 100 میلی گرم در لیتر) قرار گرفته و پس از جمع‌آوری و خشک شدن، میزان نانومواد جذب شده در آنها به‌وسیله دستگاه جذب اتمی سنجیده شد. هم‌چنین به‌منظور بررسی میزان رهایش نانومواد جذب شده در ناپلی‌ها، پس از قرار دادن آن‌ها در تیمارهای مذکور، مجددا به آب شیرین بازگردانده شده و در فواصل زمانی 5، 15،30، 60 و 120 دقیقه از آب شیرین نمونه‌برداری انجام و میزان رهایش نانومواد توسط دستگاه جذب اتمی سنجیده شد. همچنین میزان رسوب نانوذرات در آب های با شوری‌های 35، 70، 105 و 140 گرم در لیتر توسط روش اسپکتروفوتومتری در زمان‌های 2، 6، 24، 48، 72 و 96 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج جذب نانوذرات نقره و تیتانیوم در ناپلی‌ها نشان داد که میزان جذب تیتانیوم (18/38±16/68) به صورت معنی‌داری بیش از نقره (79/1±13/2) بوده است (05/0(p < . هم چنین میزان رهایش نقره در مقایسه با تیتانیوم در ناپلی های بازگردانده شده به آب شیرین به‌صورت معنی‌داری بیشتر بوده است (05/0(p < . در خصوص میزان رسوب نانوذرات در آب، نتایج اسپکتروفوتومتری در مدت زمان 24 ساعت نشان داد که اگرچه در مورد نانوذرات نقره همراه با افزایش شوری آب، میزان رسوب افزایش یافته است، اما در مورد نانوذرات دی اکسید تیتانیوم در غلظت 100 میلی گرم بر لیتر، اگرچه تا شوری 70 گرم بر لیتر، میزان انباشتگی و کلوخه شدن ذرات در محلول بیشتر می‌شود؛ در حالی‌که رسوب ذرات در شوری 105 و 140 گرم در لیتر به حداکثر میزان خود رسید. جمع‌بندی این تحقیق موید آن است که در صورت حضور نانوذرات نقره و یا دی اکسید تیتانیوم در زیستگاه‌های طبیعی آرتمیا و یا در آب محیط پرورش با شوری‌های متفاوت، بخشی از نانومواد مذکور در آب های شور ترسیب شده و بخش باقیمانده توسط این موجود جذب خواهد گردید که می‌تواند به مصرف کنندگان بعدی که از آرتمیا تغذیه می‌کنند منتقل گردد.
کلیدواژه جذب و رهایش ,نانوذرات نقره ,نانوذرات دی اکسید تیتانیوم ,آرتمیا فرانسیسکانا ,شوری ,Uptake and release ,Silver and TiO2 nanoprticles ,Artemia franciscana ,Salinity
آدرس دانشگاه تربیت مدرس, دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, استاد، گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, دانشیار، گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور, ایران, دانشگاه کردستان, استادیار، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان, ایران
پست الکترونیکی sajohari@gmail.com
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved