جداسازی کلاژن از ضایعات ماهی هوور دم دراز Thunnus tonggol (پوست، استخوان و باله‌ها)

پژوهش کنونی به‌منظور استخراج پروتیین کلاژن از پوست، باله و استخوان ماهی تون دم دراز با نام فارسی هوور (thunnus tonggol) صورت گرفت. در فرآوری ماهی، مقادیر زیادی از ضایعات شامل آب و مواد جامد تولید می‌شوند و استخوان و پوست و باله‌ی ماهی حاصل از ضایعات فرآوری آبزیان را می‌توان به‌عنوان جایگزین منابع ژلاتینی و کلاژنی مذکور در نظر گرفت. نمونه‌های مورد استفاده در پژوهش حاضر از ضایعات کارخانه کنسرو ماهی بندرعباس تامین گردید. طی آزمایش به‌منظور استخراج کلاژن از هر ناحیه پوست، استخوان و باله‌ها با سه تکرار از آنها در آزمایشگاه مورد آزمایش و تجزیه شیمیایی قرار گرفت. همچنین میزان رطوبت، خاکستر، چربی، پروتیین و اسیدهای آمینه در این قسمت‌ها نیز سنجیده گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که از نظر میزان رطوبت پوست ماهی هوور بیشترین درصد را به‌خود اختصاص داده در حالی‌که اختلاف معنی‌داری با میزان رطوبت باله و استخوان نداشت (05/0p > ). علاوه بر این، خاکستر و چربی استخوان بیشترین میزان خاکستر را داشته و اختلاف معنی‌داری با پوست و باله نشان داد (05/0p < ). پروتیین در پوست بیشترین میزان را داشت (05/0p < ). در هر سه نمونه پوست، باله و استخوان ماهی هوور اسید آمینه گلیسین به‌عنوان اسید آمینه غالب بود و اسید آمینه هیدروکسی پرولین (شاخص اصلی کلاژن) در پوست نسبت به باله و استخوان مقادیر بالاتری را نشان داد (05/0 > p). با توجه به نتایج حاصله می‌توان گقت: پوست ماهی هوور دارای مقادیر بیشتری از کلاژن در مقایسه با دو بخش دیگر است (05/0 > p). همچنین الگوی الکتروفورز نشان داد که هیچ‌گونه اختلافی در الگوی کلاژن در پوست، باله و استخوان ماهی هوور وجود ندارد (05/0 < p) و هر سه کلاژن به‌دست آمده دارای حداقل دو زنجیره 1 ? و 2 ? هستند.