بررسی تنوع و شناسایی دوکفه‌ای‌ها و شکم‌پایان سواحل شهر بندرعباس (خلیج فارس)

آب‌های ساحلی شهر بندرعباس به‌منظور مطالعه جوامع دوکفه‌ای‌ها و شکم‌پایان به 5 ترانسکت تقسیم و به‌صورت فصلی از زمستان 88 لغایت پاییز 89 به روش نمونه‌برداری تصادفی ساده مطالعه شد و میانگین فراوان 12/3241± 7991 بوده است. ازگرب پیترسون با سطح مقطع 04/0 متر مربع و قایق در هر گشت استفاده شد. تعداد 8 خانواده از دوکفه‌ای‌ها و 11 خانواده متعلق به شکم‌پایان در این مطالعه شناسایی شد. اگرچه نتایج حاصل از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه تست توکی در سطح 95 درصد در ایستگاه‌های مورد مطالعه اختلاف معنی‌داری در میزان فراوانی دوکفه‌ای‌ها و شکم‌پایان بین ایستگاه 1 و 2 با سایر ایستگاه‌ها نشان داد (05/0 > p)، اما نتایج حاصل از همین آزمون و در همین سطح اطمینان هیچ‌گونه اختلافی را در مقدار فراوانی دوکفه‌ای‌ها و شکم‌پایان مشاهده شده در ایستگاه 1 و 2 با یکدیگر و هم‌چنین در بین 3 ایستگاه دیگر مورد بررسی نشان نداد (05/0 < p). به‌علاوه نتایج حاصل از همین آزمون و در همین سطح احتمال در فصول مورد بررسی نشان از اختلاف در میزان فراوانی خانواده‌های مطالعه شده در بهار 89 نسبت به سایر فصول مورد مطالعه دارد (05/0 > p). نتایج حاصل از دانه‌بندی ذرات رسوبی در فصول مورد مطالعه، نشان داد که مقادیر بیشینه و کمینه‌ی ذرات سیلتی مربوط به فصول پاییز و تابستان 89 به‌ترتیب برابر با 68/50 درصد و 2/43 درصد است. هم‌چنین مقادیر بیشینه و کمینه‌ی خاک رس و شن به‌ترتیب 38/11 درصد، 64/9 درصد (زمستان 88 و پاییز 89 ) و 56/39 درصد، 34/40 درصد (بهار 89 و زمستان 88) در فصول مورد مطالعه مشاهده شد. نتایج حاصل از بررسی مقادیر شاخص شانون در ایستگاه‌های مورد مطالعه نشان دهنده‌ی بیشینه مقدار شاخص شانون (99/0) برای دوکفه‌ای‌ها در ایستگاه 2 در فصل بهار 89 و مقدار61/0 در ایستگاه 5 در فصل تابستان 89 برای شکم‌پایان است.