استراتژی گونه‌های غالب فیتوپلانکتون با تاکید بر طبقه‌بندی اندازه آنها در سواحل ایرانی حوزه‌ی جنوبی دریای خزر

الگوی زندگی گونه‌های فیتوپلانکتونی بر اساس اندازه، شکل، منابع مواد مغذی قابل دسترس و مدت زمان پایداری این شرایط در سه راهبرد عمده: r(دارای s/v بالا، مقاوم به اختلاط آب)، c(دارای s/v متوسط تا بالا، رشد تهاجمی و توان رقابتی بالا) و s(دارای s/v کم، مقاوم به لایه‌بندی آب و کاهش مواد مغذی) جای می‌گیرد. نمونه‌های آب در سال 1388 به‌صورت فصلی به‌وسیله‌ی نمونه‌بردار نسکین در 8 نیم خط عمود بر ساحل در اعماق 5 تا 100 متر در لایه‌های سطحی 10 و 20 متر‌ی در سواحل ایرانی حوزه‌ی جنوبی دریای خزر جمع‌آوری گردید. این مطالعه با هدف تعیین راهبرد گروه‌های غالب فیتوپلانکتون با تکیه بر ریخت‌شناسی(مرفولوژی) یعنی اندازه (سطح/حجم) آنها انجام گردید. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که در بهار گونه‌های exuviaella cordata ، chrysochromulina sp. (cـ استراتژی) و oscillatoria sp. (r ـ استراتژی)، در تابستان . oscillatoria sp (r ـ استراتژی)، در پاییز thalassionema nitzschioides و oscillatoria sp. (r ـ استراتژی) و در زمستان گونه‌های pseudonitzschia seriata ، cerataulina pelagicaو dactyliosolen fragilissima (r ـ استراتژی) اهمیت گونه‌ای بیشتری نسبت به سایر فیتوپلانکتون‌ها دارا هستند. آزمون چند متغیره تناظر متعارف‌کننده (cca) نیز علاوه بر ارتباط متقابل بین شرایط محیطی و حضور گونه‌ای، نقش ریخت‌شناسی گونه‌ها را در اجتماعات فیتوپلانکتون بدون در نظر گرفتن ارتباطات فیلوژنیک آنها نشان داد. این مطالعه با بیان اهمیت کاربردی خصوصیات ریخت‌شناختی (مرفولوژیکی) فیتوپلانکتون در تعیین وضعیت بوم‌شناختی‌ (اکولوژیکی) و مدیریت منابع آبی، اولین گام را در این زمینه در دریای خزر برداشته است.