صورت‌بندی و تحلیل ابعاد پیوستگی سازمان بین‌المللی دریانوردی با کنوانسیون حقوق دریاها 1982

پیشینه و اهداف: پس از جنگ جهانی و ظهور سازمان​‌های بین‌​المللی در عرصه نظام بین‌​الملل، جهان شاهد تغییر در چینش بازیگران بین​‌المللی بود. یکی از این سازمان​‌های بین‌المللی، سازمان بین‌المللی دریانوردی (ایمو) بود. این سازمان به عنوان آژانس تخصصی سازمان ملل متحد در زمینه تخصصی دریانوردی و مسایل مرتبط با آن فعالیت می‌کند. از سوی دیگر، کنوانسیون حقوق دریاها مصوب 1982 میلادی نیز مهم‌ترین سند در زمینه حقوق دریاها است که تا کنون تصویب شده است و نقش مرجع را ایفاء می‌کند. این پژوهش در پی واکاوی و تبیین سطح مناسبات ایمو و کنوانسیون حقوق دریاها است. روش ها : روش توصیفی- استقرایی به‌عنوان روش غالب این مقاله انتخاب شده است و از روش کتابخانه‌ای و ابزار فیش‌برداری برای گردآوری داده‌ها استفاده شده است. بنابراین برای این پژوهش به توصیف تاریخی دو نهاد ایمو و کنوانسیون حقوق دریاها و سپس به کارویژه‌های مشترک میان این دو نهاد و تعیین و تبیین سطح ارتباطاتشان در گستره حقوق بین‌الملل پرداخته می‌شود. یافته ها:این کنوانسیون در مواد مختلف به سازمان بین‌المللی دارای صلاحیت اشاره دارد که منظور ایمو است. البته نام ایمو به صراحت فقط یک بار و در ضمیمه هشتم کنوانسیون ذکر شده است. همچنین نوع ارتباطات ایمو با کنوانسیون حقوق دریاها به دو دسته کارکردی و موضوعی تقسیم می‌شود. در بُعد کارکردی؛ کنوانسیون حقوق دریاها، ایمو را به عنوان یک سازمان دارای صلاحیت، تدوین‌کننده و منبع قوانین و استاندارد‌های بین‌المللی و در نهایت به‌عنوان حمایت‌کننده و تسهیل کننده اجرای قوانین و مقررات شناسایی کرده است. در بُعد موضوعی نیز زمینه‌های کاری مشترک این دو نهاد بین‌المللی در حوزه‌های ایمنی دریایی، امنیت دریایی، محیط زیست دریایی و مسئولیت مدنی ناشی از آلودگی دریایی تعریف شده است. نتیجه گیری: کنوانسیون حقوق دریاها دارای نقش چارچوبی است و به صورت کلی به مسائل مرتبط به دریا اشاره دارد و نقش قانون‌سازی در این مسایل را به ایمو به عنوان سازمان بین‌المللی دارای صلاحیت واگذار کرده است. در نتیجه ایمو با توجه به نقش‌های قابل ایفاء که در برخی مواد کنوانسیون حقوق دریاها به آن اشاره شده است و همچنین متناسب با زمینه‌های فعالیت مندرج در اساسنامه سازمان، ساختار تشکیلاتی و اسناد صادره خود را در حوزه‌های ایمنی دریایی، امنیت دریایی، محیط زیست دریایی و مسئولیت مدنی ناشی از آلودگی دریایی، تدوین و مصوب کرده است. 

formulation and analysis of the dimensions of affiliation between the international maritime organization and the 1982 convention on the law of the sea

  background and objectives: the world witnessed changes in international actors after the world war ii and the emergence of international organizations, one of which was the international maritime organization (imo). imo is a specialized agency of the united nations active in maritime affairs. moreover, the 1982 united nations convention on the law of the sea (unclos) is the most important agreement in the law of the sea, approved and in force as a reference. this study aimed to analyze and explain the level of relations between the imo and the unclos. methodology: in this descriptive-inductive study, the data were collected through library research and indexing. after a review of the history of the imo and the unclos, their shared functions were studied and the level of their relations was determined and explained with regard to international law. findings: in several cases, the unclos refers to an authorized international organization, which is the imo. however, the imo is only clearly stated once in its annex viii. the relations of the imo and the unclos could be categorized into functional and thematic. in terms of the former, the unclos have recognized the imo as an authorized organization to set rules as a reference of international laws and standards, and finally, as a supporter and facilitator of the laws and regulations. in terms of the latter, the shared fields between the unclos and the imo have been defined in fields including maritime safety, maritime security, maritime environment, and civil liability for marine pollution damage. conclusion: the unclos can be seen as a framework, generally stating maritime issues while assigning the role of rulemaking in such affairs to the imo as an authorized international organization. therefore, according to its roles that have been stated in some articles of the unclos and based on the fields included in the organization’s statute, the imo have prepared and approved its organizational structure and issued documents in maritime safety, maritime security, maritime environment, and civil liability for marine pollution damage. background and objectives:after the world war and the emergence of international organizations in the field of the international system, the world witnessed a change in the arrangement of international actors. one of these international organizations was the international maritime organization (imo). it operates as a specialized agency of the united nations in the field of maritime affairs and related matters. on the other hand, the convention on the law of the sea, adopted in 1982, is the most important document in the field of the law of the sea that has been ratified so far and plays the role of a reference. this research seeks to analyze and explain the level of relations between emo and the convention on the law of the sea.methods:the descriptive-inductive method has been selected as the dominant method in this paper and the library method and filing tools have been used to collect data. therefore, for this research, the historical description of the two institutions, the imo and the convention on the law of the sea, and then the common features between these two institutions and determining and explaining the level of their relations in the field of international law are discussed.findings: this convention refers in various articles to the competent international organization, which means emo. of course, emo’s name is only explicitly mentioned once in annex viii of the convention. also, the type of emo relations with the convention on the law of the sea is divided into two categories: functional and thematic. in the functional dimension; the convention on the law of the sea identifies emo as a competent body, the drafter and source of international laws and standards, and ultimately the supporter and facilitator of the implementation of laws and regulations. in the thematic dimension, the fields of joint work of these two international organizations in the fields of maritime safety, maritime security, marine environment and civil liability due to marine pollution are defined.conclusion:the convention on the law of the sea has a framework role and generally addresses maritime issues, leaving the role of legislator in these matters to imo as the competent international organization. as a result, according to the plausible roles mentioned in some articles of the convention on the law of the sea, as well as in accordance with the fields of activity contained in the articles of association, its organizational structure and documents issued in the fields of maritime safety, maritime security, marine environment. and has formulated and approved civil liability for marine pollution.