بررسی اثرات عصاره بافتی خرچنگ شناگر آبی portunus segnis بر زخم معده القاءشده در موش balb/c

پیشینه و اهداف: موجودات دریایی پتانسیل بالایی در تولید ترکیبات زیست فعال دارند. خرچنگ portunus segnis یکی از گونه‌های تجاری با پراکنش وسیع درخلیج‌فارس و دریای عمان می‌باشد که صورت صید جانبی در تورهای صیادی صید می‌شود. در پژوهش حاضر هدف مطالعه اثر مهارکنندگی عصاره‌های بافت خرچنگ شناگر بر زخم معده در موش به‌عنوان مدل حیوانی می‌باشد.روش‌ها‌: صید خرچنگ از خلیج‌فارس– بوشهر انجام شد. عصاره‌های هگزانی، اتیل استاتی، بوتانولی و آبی بافت عضله خرچنگ portunus segnis تهیه گردید. عصاره‌های تهیه شده بر زخم معده القایی با اتانول در موش گاواژ شد، تعداد و درصد زخم‌ها مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز، سرم خون موش سنجش شد. ترکیبات عصاره ای که بیشترین اثر را داشت با کروماتوگرافی گازی- طیف‌سنجی جرمی بررسی شد.یافته‌ها: بر طبق نتایج به‌دست آمده مصرف کلیه عصاره‌ها در دوزهای مختلف 25، 50 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم به‌طور معناداری تعداد و درصد زخم را کاهش داد. عصاره‌های بوتانولی با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم شاخص ضد زخم  62 % را نشان داد. اثر عصاره‌ها تابع مقدار دوز بود و در دوزهای خیلی کمتر از اومپرازول، اثری مشابه در درمان زخم معده داشتند. سطح آنزیم سوپراکسید دسموتاز نیز با بهبود زخم‌ها افزایش داشت. در عصاره بوتانولی 17 ترکیب نظیر palmitoleic acid، 9-octadecenoic acid، n-hexadecanoic acid، (z)-9-octadecenamide، eicosane و hexacosane شناسایی شد.نتیجه‌گیری: عصاره بوتانولی خرچنگ شناگر دارای اثرات پیشگیری از زخم معده با دوز 100 میلی‌گرم بر گرم بود. بررسی نتایج حاصل از این مطالعه مشاهده شد که مصرف کلیه عصاره‌ها در دوزهای مختلف 25، 50 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم به‌طور معناداری تعداد و درصد زخم معده را کاهش داد. لذا پیشنهاد می‌گردد برای جلوگیری از این بیماری از عصاره‌های خرچنگ استفاده شود.

antiulcer assay of crab tissue extract of swimmer crab, portunus segnis on gastric ulcer induced in balb/c mice

background and objectives: marine organisms have a high potential in the production of bioactive compounds. portunus segnis crab is one of the most widely distributed in the persian gulf and the sea of oman. lateral fishing is caught on fishing nets. the aim of this study was to investigate the inhibitory effect of swimmer crab tissue extracts on gastric ulcers in mice as an animal model.methods: crab was caught from the persian gulf - bushehr. hexane, ethyl acetate, butanol, and aqueous extracts of portunus segnis crab muscle tissue were prepared. the prepared extracts were etched on ethanol-induced gastric ulcers in rats, and the number and percentage of ulcers were evaluated. changes in superoxide dismutase, mouse serum was assayed. the most effective extract compounds were evaluated with gas chromatography-mass spectrometry.findings: according to the results, consumption of all extracts in different doses of 25, 50, and 100 mg/kg significantly reduced the number and percentage of wounds. butanol extracts at a dose of 100 mg/kg showed an anti-ulcer index of 62%. the effect of the extracts was dose-dependent and at doses much lower than omeprazole, they had a similar effect in the treatment of gastric ulcers. superoxide dismutase levels also increased with wound healing. in butanol extract 17 compounds such as palmitoleic acid, 9-octadecenoic acid, n-hexadecanoic acid, (z) -9-octadecenamide, eicosane and hexacosane were identified.conclusion: butanol extract of swimming crab had preventive effects on the gastric ulcer at a dose of 100 mg/g. the results of this study showed that consumption of all extracts in different doses of 25, 50, and 100 mg/kg significantly reduced the number and percentage of gastric ulcers. therefore, it is recommended to use crab extracts to prevent this disease.