اثر صوت بر رفتارحرکتی و یافتن غذا در میگوی قرمز گیلاسی neocaridina davidi

پیشینه و اهداف: در حال حاضر بسیاری از گونه های جانوری، آلودگی های ناشی از فعالیت های انسانی را در زیستگاه خود تجربه می کنند. آلودگی صوتی ناشی از فعالیت های انسانی نیز بر بسیاری از گونه های جانوری تاثیرگذار می باشد. آلودگی صوتی در زیست بوم های خشکی و آبی به عنوان یک عامل ایجاد استرس و مختل کننده فعالیت های زیستی و آلاینده محیطی مهم و فراگیر جهانی، به طور برجسته شناخته شده می باشد. مطالعات اخیر نشان دهنده اثر صوت بر مهره داران متعدد آبزی از جمله ماهی ها و پستانداران دریایی می باشد. اگرچه علیرغم  تنوع گونه ای بی مهرگان و سخت پوستان که جزو حلقه های ابتدایی زنجیره غذایی در زیست بوم ها اند، بررسی اثر صوت بر رفتار آنها محدودتر انجام شده است. بدین جهت، هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر صوت با الگوی پیوسته که متداول ترین الگوی زمانی در بین منابع صوتی زیر آب بوده، بر شاخص های رفتاری گونه بی مهره میگوی زینتی قرمز گیلاسی (neocaridina davidi) تحت شرایط آزمایشگاهی است.روش‌ها‌: به طور کلی، 70 قطعه میگوی قرمز گیلاسی در یک آکواریوم ذخیره (با ابعاد 28×32×48 سانتی متر، عمق آب: 22 سانتی متر و ضخامت دیواره: 4 سانتی متر) متصل به سیستم گردش آب با دوره نوری 14 ساعت نور و 10ساعت تاریکی و دمای آب 27 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. همه میگوها دوبار در طول شبانه روز به مدت دو هفته با قرص جلبک اسپیرولینا قبل از انتقال به آکواریوم آزمایش تغذیه شدند. این آزمایشات در یک آکواریوم شیشه ای مستطیل شکل (به ابعاد30×30×40 سانتی متر، عمق آب: 20سانتی متر و ضخامت دیواره 2 سانتی متر) مجهز به یک بلندگوی زیرآب دست ساز متصل به یک دستگاه آمپلی فایر انجام شد. آزمایشات رفتاری پس از سازگاری میگوها با ستاپ آزمایش انجام شد. میگوها برای دو تیمار مجزا تقسیم شدند و به طور انفرادی در معرض صوت شاهد (شدت صوت 1±96/52 دسی بل) یا صوت پیوسته (شدت صوت1 ±110/40 دسی بل) با دامنه فرکانسی 400تا2000 هرتز قرار گرفتند. در این مطالعه، اثر صوت بر  سرعت حرکت، پراکنش مکانی و یافتن منبع غذایی میگوها بررسی شد.یافته‌ها: با توجه به یافته ها، به طور کلی با باز شدن دریچه عبور، سرعت حرکت میگو ها در دو تیمار شاهد و صوت به طور معنی داری روند کاهشی داشت (0/05>p). اما تغییرات معنی داری بین کل دقایق تیمارهای شاهد و صوت مشاهده نشد (0/05p). مدت زمان یافتن منبع غذایی نیز به طور معنی داری در تیمار صوت دستخوش افزایش شد (0/05>p).نتیجه‌گیری: یافته های این مطالعه تایید کننده اثرگذاری صوت بر رفتار میگوی قرمز گیلاسی تحت شرایط آزمایشگاهی می باشد. افزایش سطح صوت باعث تغییر در پراکنش مکانی و تا حدی سرعت حرکت میگوها می شود. علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض صوت بر بودجه زمان اختصاص یافته برای یافتن منبع غذا تاثیر منفی گذاشت و میگوها زمان بیشتری را برای یافتن منبع غذایی صرف کردند. مطالعه ما نشان می دهد که بی مهرگان به احتمال زیاد در معرض اثرات اصوات ناشی از عوامل انسانی هستند. ما پیشنهاد می کنیم که صوت پتانسیل افزایش خطرات گرسنگی را دارد و ممکن است متعاقباً اثرات منفی بر زمان فعالیت های جستجوی غذا و شکار و شکارگری داشته باشد. و در نتیجه ممکن است بر جمعیت جانداران مایوفونا و کفزی در زیست بوم های آبی اثر بگذارد. در نهایت، مطالعه آزمایشگاهی ما نباید مستقیماً با شرایط طبیعت مقایسه شود، بلکه بررسی واکنش های رفتاری بی مهرگان به محرک های صوتی توصیه می گردد.

the effect of sound playbacks on movement and food-finding behaviour of the ornamental red cherry shrimp neocaridina davidi

background and objectives: many animal species are currently experiencing anthropogenic pollutions in their habitat. noise pollution from human activities affects many species of animals. noise pollution in terrestrial and aquatic ecosystems is prominently recognized as a source of stress and disruption of biological activities, and an important and pervasive global environmental pollutant. recent studies have shown the effect of sound on various aquatic vertebrates, including fish and marine mammals. however, despite the diversity of invertebrates and crustacean that they are among the earliest links in the food chain in ecosystems, studies on the effect of acoustic stimuli on their behaviour are limited. therefore, the aim of the present study was to investigate the effect of continuous sound exposure, the most common temporal patten among underwater sound sources, on the behaviour of an invertebrate, red cherry shrimp (neocaridina davidi) under laboratory conditions.methods: in total, 70 red cherry shrimps were housed in a holding aquarium (48 cm × 32 cm × 28 cm; water depth: 22cm; wall thickness: 4mm) connected to a water circulation system on a 14 h light; 10 h dark cycle and with the water temperature kept at 27℃. all shrimp individuals were fed twice daily for two weeks with spirolina tablet before being transferred individually to the experimental set-up. the experiments were conducted in a rectangular glass tank aquarium (40 × 30 × 30 cm; water depth: 20 cm; wall thickness: 2cm) equipped with a custom build underwater speaker connected to a power amplifier. behavioural experiments were performed after the shrimps had acclimated to the experimental set-up. the shrimps were divided in two treatments and individually exposed either to ambient noise as a control (96.52±1 db ref 1µpa) or continuous sound (110.40±1 db ref 1µpa) in a bandwidth range of 400 to 2000 hz. here, in this study, we investigated the effect of sound exposure on movement speed, spatial distribution and food finding behaviour of shrimps.findings: according to the findings, in general, once the passing gate opened, the movement speed in sound and control treatments showed a significant decrease(p<0.05), but there were no significant changes between total minutes of control and sound treatments(p>0.05). the spatial distribution of shrimps in response to the sound treatment showed significant changes (p<0.05). moreover, the time to find the food source also increased significantly in the sound treatment (p<0.05).conclusion: the findings of this study confirm the effect of sound on the behaviour of red cherry shrimp, under laboratory conditions. elevated sound levels caused changes in spatial distribution and to some extent movement speed of shrimps. moreover, sound exposure negatively affected allocated time budget to find food source; shrimps spent more time to find food source. our study highlights that invertebrate are likely to be susceptible to the impacts of anthropogenic sound. we suggest that sound has the potential to increase the risks of starvation and may have subsequently negative effects on the timing of foraging and predatory- prey activities and that may affect population of meiofauna and benthic organisms in aquatic ecosystems. finally, our laboratory study should not be extrapolated directly to outdoor conditions, but calls for investigation of behavioural responses of invertebrates to acoustic stimuli.