شناسایی و اولویت‌بندی عوامل موثر بر جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در بنادر با تکنیک ahp (مورد کاوی: بندر چابهار)

بنادر دروازه‌های تجارت هستند و نقش تعیین‌کننده در بازارهای رقابتی جهانی و جریان سرمایه‌گذاری به درون فضای ملی، جذب زیرساخت‌های تجاری و مبادلات دریایی را فراهم می‌آورند. از یک سو با توجه به وظیفه اصلی بنادر، خدمات‌رسانی به شناوران و پسکرانه و نقش استراتژیک آنها برای اقتصاد و بازرگانی بین‌المللی کشورها، مهم تلقی می‌شوند و از سوی دیگر، توسعه و سودآوری بنادر مستلزم جذب سرمایه‌گذاری خارجی می‌باشد تا انتقال سرمایه، تکنولوژی و تخصص به وقوع بپیوندد. بندر چابهار با دارا بودن موقعیت استراتژیک جغرافیایی، بسترهای قابل توجهی را برای سرمایه گذاری اقتصادی فراهم نموده است. بنا به دلایل فوق، موضوع شناسایی و اولویت‌بندی عوامل موثر بر جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در بنادر (مورد کاوی: بندر چابهار) به‌عنوان موضوع این پژوهش انتخاب شده است. تحقیق حاضر به صورت کمی انجام شده است؛ به این صورت که 67 زیرعامل شناسایی‌شده از طریق تحقیقات محققان داخلی و خارجی با بکارگیری تکنیک دلفی فازی به 39 عامل مهم‌تر کاهش یافته و در قالب 7 عامل اصلی اقتصادی، سیاسی و حقوقی، فرهنگی و اجتماعی، طبیعی و جغرافیایی، تشویقی و حمایتی، درون سازمانی، فنی طبقه‌بندی شده، سپس با استفاده از تکنیک ahp اولویت بندی شده است. بر اساس نتایج حاصل از تکنیک ahp، عوامل اصلی اقتصادی، سیاسی و حقوقی، تشویقی و حمایتی به ترتیب سه عامل اصلی مهم‌تر و زیرعوامل تحریم‌های بین‌المللی، سطح دانش فنی و دسترسی به تکنولوژی پیشرفته در جامعه، دسترسی به گذرگاه‌ها و آب‌های بین‌المللی، ارتباطات سیاسی با سایر کشورها به ترتیب چهار زیرعامل مهم‌تر و موثرتر در جذب سرمایه‌گذاری خارجی در بندر چابهار می‌باشند.