تاثیر عوامل محیطی بر فراوانی مرحله سیست داینوفلاژله های ساکن رسوبات سواحل جنوب شرقی ایران در فصل های گرم و سرد

در این مطالعه تنوع و فراوانی سیست داینوفلاژله ها در رسوبات سواحل جنوبی ایران در دو فصل زمستان و بهار 94-1393 مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه برداری از رسوبات با استفاده از گرب اکمن با سطح جمع کنندگی 225 سانتی متر مربع انجام گردید. نمونه های سیست در آزمایشگاه زیر میکروسکوپ جداسازی، شناسایی و شمارش شدند. در مجموع 25 گونه مربوط به 9 جنس داینوفلاژله مورد شناسایی قرار گرفتند که جنس های protoperidinium با 51.53% و scrippsiella با 15.16% دارای بیشترین فراوانی بودند و جنسzygabikodinium با 0.67% دارای کم ترین فراوانی بودند. از لحاظ فراوانی سیست داینوفلاژله ها، نتایج آنالیز واریانس یک طرفه بین ایستگاه ها وجود اختلاف معنی داری را نشان داد (p<0/05). اما بین دو فصل عدم اختلاف معنی داری مشاهده گردید (p>0/05). همچنین در این مطالعه ویژگی های رسوب و متغیرهای فیزیکی و شیمیایی ستون آب مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که نوع رسوب و میزان کل مواد آلی، همبستگی مثبت و معنی داری با یکدیگر دارند. اما دیگر عوامل محیطی از جمله دما، شوری، ph و عمق همبستگی مثبتی را نشان ندادند. به طوری که ایستگاه گواتر به دلیل داشتن ریزترین دانه بندی (گلی) و مقدار مواد آلی با 5.24% دارای بیشترین فراوانی به میزان510 سیست در100 گرم رسوب بود. همچنین مقدار شاخص تنوع گونه ای و غنای گونه ای ایستگاه گواتر با 2.47 و 4.32 بیشتر از دیگر ایستگاه ها بود. با توجه به نتایج این بررسی می توان بیان نمود که نوع دانه و میزان مواد آلی بر تنوع و فراوانی سیست داینوفلاژله های موجود در رسوبات تاثیر دارند.