تاثیر سطوح مختلف مخمر saccharomyces cerevisiaeبر شاخص‌های رشد و پاره ای از شاخص‌های خونی و ایمنی تاسماهی سیبری

تاثیر سطوح مخمر saccharomyces cerevisiae بر شاخص های رشد و پاره ای از شاخص های هماتولوژیک، بیوشیمیایی و ایمنی تاسماهی سیبری انگشت قد مورد بررسی قرار گرفت. 150 عدد تاسماهی سیبری با وزن متوسط (sd ±) 0/51 ± 32/18 گرم، در 15 وان فایبر گلاس توزیع شد. 5 جیره غذایی (sr0، sr0.75، sr1.5، sr2.25 و sr3) حاوی 45% پروتئین، 16% چربی و 3/5 % فیبر که به آنها مخمر در سطوح 0، 0/75، 1/5، 2/25 و3 گرم در کیلوگرم اضافه شده بود تهیه گردید. ماهیان به مدت 8 هفته در 3 وعده غذایی به میزان 3% وزن بدن در روز تغذیه شدند. در طول دوره تغذیه در فواصل 15 روزه تمامی ماهیان زیست سنجی شدند. در پایان دوره، 3 عدد ماهی از هر وان به طورتصادفی انتخاب گردیدند و از آنها نمونه خون اخذ و جهت آنالیز به آزمایشگاه ارسال شدند. وزن نهایی و ضریب چاقی در ماهیان تغذیه شده با جیره های sr1.5 وr2.25 برتری معنی دار آماری با ماهیانی داشت که با جیره فاقد مخمر تغذیه شده بودند (p<0/05). بیشترین درصد افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، کارایی غذا، نسبت بازده پروتئین و کمترین ضریب تبدیل غذا متعلق به ماهیان تغذیه شده با جیره sr1.5 بود که به طور معنی داری بر ماهیان تیمار شاهد برتری داشتند (p<0/05). افزودن مخمر به جیره در سطوح 1/5، 2/25 و 3 گرم در کیلوگرم موجب افزایش معنی دار گلبول سفید، نوتروفیل، لایزوزیم و کمپلمان (c4) گردید (p<0/05). همچنین مقدار لمفوسیت و مونوسیت ماهیان تغدیه شده از جیره های sr1.5 و sr3 به طور معنی داری از ماهیان تیمار شاهد بیشتر بود (p<0/05). نتایج این تحقیق نشان داد که مخمر saccharomyces cerevisiae تاثیر مثبتی بر شاخص های رشد و سیستم ایمنی بدن بچه تاسماهی سیبری در مرحله انگشت قد داشته است.