تاثیر عصاره گیاه بابونه گاوی بر سطوح آنتی اکسیدانی بافت های مختلف رت های مواجهه یافته با تتراکلریدکربن

زمینه و هدف: برخی از گیاهان دارویی حاوی ترکیبات مختلف با فعالیت آنتی اکسیدانی بوده که می توانند به عنوان درمان یا محافظ در مقابل آسیب های ناشی از سموم شیمیایی مورد استفاده قرار گیرند. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات تتراکلریدکربن بر میزان آنتی اکسیدان تام بافت های مختلف و تاثیر گیاه بابونه گاوی بر کاهش اثرات مخرب احتمالی این ماده می باشد.روش کار: 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 7 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه ها شامل شاهد سالم، شاهد آسیب، 3 گروه آسیب که به مدت 14 روز قبل از ایجاد آسیب با تتراکلرید کربن با دوزهای 40، 80 و 120 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره بابونه گاوی تیمار گردیدند، 2 گروه هم به عنوان پس درمان که به ترتیب 80 و 120 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره را 2، 6، 24 و 48 ساعت پس از تزریق تتراکلرید کربن دریافت نمودند. در پایان مطالعه بافت های کبد، کلیه، بیضه و قلب برداشته شد و پس از هموژن شدن، قدرت آنتی اکسیدانی هرکدام از بافت ها با استفاده از تست frap ارزیابی گردید. نتایج به روش anova یک طرفه مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تزریق تتراکلریدکربن موجب کاهش معنی دار آنتی اکسیدان تام در هر دو بافت کبد (p<0.001 ) و کلیه (p<0.05) شد. همچنین تجویز عصاره، میزان آنتی اکسیدان تام بافت های کبد و کلیه را به صورت معنی دار (p<0.05) افزایش داد.نتیجه گیری: تاثیر محافظتی عصاره بابونه گاوی در مقابل آسیب های تتراکلریدکربن، تاثیر بیشتری در بافت های کبد و کلیه نسبت به قلب و بیضه داشت.