تاثیر دو دوز مختلف عصاره زیره سبز بر نمایه‬ های گلیسمیک و فاکتورهای التهابی سرم در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2: کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور

زمینه و هدف: دیابت نوع 2 نوعی بیماری اختلال در متابولیسم کربوهیدرات ها می باشد که یکی از بیماری های مزمن شایع در بسیاری از کشورها از جمله ایران به حساب میآید. یکی از عوامل کاهش دهنده حساسیت به انسولین، افزایش سطح فاکتورهای التهابی نظیر hscrp و tnf -alpha; میباشد. از طرفی در سال های اخیر اثر زیره سبز در مطالعات بر روی جانوران آزمایشگاهی، به عنوان یکی از گیاهان دارویی در درمان دیابت نوع 2 شناخته شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر دوزهای 50 و 100 میلی گرمی عصاره زیره سبز بر شاخص های گلیسمیک و شاخص های التهابی در نمونه های انسانی مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد.روش کار: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور می باشد که در شهر ارومیه و در سال 1394 انجام شد. پس از انتخاب، افراد بر اساس معیارهای ورود به صورت تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند: 1 گروه مصرف کننده 100میلی گرم در روز عصاره زیره سبز، 2 گروه مصرف کننده 50 میلی گرم در روز عصاره زیره سبز، 3 گروه شاهد (دریافت کننده دارونما). ابتدا از این بیماران نمونه خونی گرفته شد و قند خون ناشتا، سطح انسولین سرم، هموگلوبین گلیکوزیله و نمایه های التهابی شامل hscrp و tnf- alpha اندازه گیری شد. سپس به مدت 8 هفته مکمل یاری ادامه یافته و پس از پایان زمان مکمل یاری مجدداً نمونه خونی گرفته شده و نمایه های فوق اندازه گیری شد. سپس تمامی این اطلاعات وارد spss شده و به بررسی اثر مکمل یاری پرداخته شد.یافته ها: میانگین سنی کل افراد شرکت کننده 47.33±6.36 سال بود. یافته ها نشان داد میانگین قند خون ناشتا (fbs)، هموگلوبین گلیکوزیله (hba1c) و انسولین سرم، در گروه دریافت کننده مکمل 100 میلی گرمی عصاره زیره سبز (p< 0.01) و در گروه دریافت کننده مکمل 50 میلی گرمی عصاره زیره سبز (p< 0.01) کاهش معنی دار داشته ولی در گروه دریافت کننده دارونما افزایش نشان داده است. میانگین شاخص های hscrp و tnf alpha;در ابتدا و انتهای مطالعه در هر دو گروه دریافت کننده مکمل 100 میلی گرمی (p 0.01) و دریافت کننده مکمل 50 میلی گرمی (p 0.01) کاهش معنی داری نشان داده است.نتیجه گیری: تجویز کوتاه مدت مکمل 100 یا 50 میلی گرمی زیره سبز در افراد دیابتی نوع 2 ممکن است بتواند در کاهش سطح سرمی انسولین، قندخون ناشتا، هموگلوبین گلیکوزیله و نیز شاخص های التهابی hscrp و tnf- alpha موثر واقع شده و سبب کنترل بیماری در آنان شود.