تولید و کنترل کیفی آواستین-Dota-Sm153

زمینه و هدف: رادیوداروهای بر پایه آنتی بادی، امروزه در تصویربرداری و رادیوتراپی سرطان به شدت مورد توجه می باشند و یک وسیله بی نظیر برای انتقال اختصاصی رادیونوکلیدها به آنتی ژن های خاص در بافت بیمار فراهم می کنند. آنتی بادی منوکلونال آواستین با اتصال به فاکتور رشد اپی درمال عروقی و خنثی نمودن آن، رگزایی القا شده در تومورها را متوقف می نماید. در این تحقیق ترکیب ذره بتا با آنتی بادی آواستین به عنوان اولین قدم در تولید یک رادیوداروی جدید مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: در ابتدا آنتی بادی آواستین تخلیص گردید. آنتی بادی پس از کونژوگاسیون با dota-nhs تازه تهیه شده با ساماریم کلراید-sm153 نشاندار گردید. بازده نشاندارسازی و پایداری برون تنی با استفاده از کروماتوگرافی لایه نازک اندازه گیری شد. برای بررسی آزمایش یکپارچگی (integrity) ساختار آنتی بادی نشاندار شده از روش الکتروفورز پلی آکریل آمید در حضور سدیم دودسیل سولفات (sds-page) استفاده شد. نحوه توزیع حیاتی فراورده در موش های balb/c، 2، 24، 48 و 72 ساعت پس از تزریق بررسی گردید. یافته ها: بازده نشان دارسازی بیشتر از 98% بود. پایداری برون تنی فراورده نشاندارشده در سرم تازه انسانی پس از 120 ساعت 2±83% بود. در sds-page هیچ گونه شکستگی و قطعه شدنی در آنتی بادی نشاندار شده رخ نداد. بالاترین درصد رادیواکتیویته دز تزریق شده در هر گرم بافت (%id/g)، در کبد، ریه ها و کلیه مشاهده گردید.نتیجه گیری: آنتی بادی منوکلونال آواستین علیه رگزایی، به طور موثر با ساماریم 153 نشاندار گردید و مطالعه توزیع بیولوژیکی نشان داد که دارای ویژگی بالایی برای تجمع در بافت های غنی از رگ های خونی می باشد.