بررسی ارتباط ترس و اضطراب دندانپزشکی در کودکان 5 تا 10 ساله با پوسیدگی دندان و سابقه تروما

زمینه و هدف: اضطراب دندانپزشکی عاملی موثر در کاهش مراجعه کودکان به دندانپزشک است. شناسایی عوامل دخیل در ایجاد اضطراب دندانپزشکی در راستای ارتقای سلامت عمومی ضروری است. هدف از این مطالعه ارزیابی ارتباط ترس و اضطراب دندانپزشکی کودکان 10-5 ساله با پوسیدگی دندان و سابقه تروما در مراجعه کنندگان به کلینیک های دندانپزشکی اردبیل در سال 1401 بود. روش کار: 247 کودک (139 نفر دختر و 108 نفر پسر) از نظر اطلاعات دموگرافیک، سابقه ترومای دهان و دندان و وضعیت اجتماعی- اقتصادی از طریق پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند. شاخص dmft / dmft برای بررسی وضعیت سلامت دهان با استفاده از روش معاینه بالینی ثبت شد. ترس و اضطراب دندانپزشکی توسط دو مقیاس استاندارد fis وcfss-ds  اندازه‌گیری ‌شد. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون آماری کای دو انجام شد. یافته ها: شیوع اضطراب دندانپزشکی براساس شاخص fis 11.4 درصد و براساس پرسشنامه cfss-ds برابر با 18.2 درصد بود. کودکان با سابقه مراجعه به دندانپزشک براساس شاخص cfss-ds سطوح بالاتری از اضطراب را بروز دادند (0.002=p). براساس شاخص fis در گروه «خیلی ناراحت» فراوانی کودکان بدون سابقه مراجعه به دندانپزشک بیشتر بود (0.009=p). بالابودن شاخص dmft با سطح بالاتری از اضطراب همراه بود (0.028=p). ارتباط آماری معنی داری بین جنسیت، تعداد خواهر و برادر، موقعیت کودک در خانواده، تحصیلات والدین، سطح درآمد خانواده، سابقه تروما و dmft با سطوح مختلف اضطراب دندانپزشکی مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که سن، سابقه مراجعه به دندانپزشک و پوسیدگی دندان های دائمی عوامل موثری بر اضطراب دندانپزشکی کودکان هستند.

evaluation of the relationship between dental fear and anxiety in 5-10 year old children with dental caries and history of trauma

background & objectives: dental anxiety is an effective factor in reducing children’s dental visits. it is necessary to identify the factors involved in causing dental anxiety to promote public health. the purpose of this study was to evaluate the relationship between dental fear and anxiety in 5-10 -year -old children with dental caries and a history of trauma in ardabil dental clinics in 2022. methods: 247 children (139 girls and 108 boys) were examined in terms of demographic information, history of oral and dental trauma, and socio-economic status through a questionnaire. the dmft/dmft index was determined using the clinical examination to check the oral health condition. dental fear and anxiety were measured using two standard scales, fis and cfss-ds. chi-square test was used for data analysis . results: according to the fis index, the prevalence of dental anxiety was 11.4% and according to the cfss-ds questionnaire, it was 18.2%. children aged 5-7 years showed more anxiety (p=0.043). children who had a dental visit showed higher levels of anxiety based on the cfss-ds index (p=0.002). according to the fis index, children without a dental visit history had a higher frequency in the very upset group (p=0.009). severe dental caries in permanent teeth (dmft) were associated with a higher level of anxiety (p=0.028). no statistically significant relationship was found between gender, number of siblings, child’s position in the family, parent’s education, family income level, history of trauma and dmft with dental anxiety. conclusion: the results of the present study showed that age, history of dental visits and decay of permanent teeth are effective factors on children’s dental anxiety.