اثر محافظتی بربرین کلراید و تمرین هوازی بر مسیرnrf2/ho-1 ، و pparγ کبدی موش‌های صحرایی دیابتی با استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف: افزایش شیوع بیماری های متابولیک (مثل: دیابت و چاقی) به طور جدی سلامت انسان و ایمنی زندگی را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است. یافتن داروهای موثر با ترکیبات طبیعی و فعالیت ورزشی برای درمان بیماری های متابولیک از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مصرف بربرین کلراید با تمرین هوازی بر بیان ژن nrf2، ho-1 و pparγ کبدی موش های صحرایی دیابتی با استرپتوزوتوسین (stz) می باشد.روش کار: در این مطالعه تجربی، 32 موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه (8=n): دیابت (dm)، دیابت-بربرین (bdm)، دیابت-تمرین هوازی (tdm)، دیابت-تمرین هوازی-بربرین (tbdm) تقسیم شدند. دیابت با تزریق stz در موش های نر القا شد. بربرین کلراید (mg/kg/day 30) یک بار در روز به صورت خوراکی با گاواژ خورانده شد. گروه های تمرین به مدت شش هفته برنامه تمرین هوازی فزاینده (18-10 متر در دقیقه، 40-10 دقیقه در روز، پنج روز در هفته) را روی تردمیل انجام دادند. یافته ها: بیان nrf2 و ho-1 در گروه های bdm (به ترتیب p=0.027 و p= 0.038)، tdm (به ترتیب p=0.022 و p=0.028) و tbdm (به ترتیب p=0.000 و p=0.000) افزایش معنی داری داشت. این افزایش در گروه های tbdm نسبت به bdm (به ترتیب p=0.034 و p=0.034) و tdm (به ترتیب p=0.043 و p=0.046) نیز مشاهده شد. pparγ در گروه های tdm ( p=0.046) و tbdm ( p=0.001) افزایش معنی داری داشت. نتیجه گیری: بربرین کلراید همراه با فعالیت ورزشی احتمالاً از طریق تنظیم افزایشی مسیر nrf2/ho-1 و pparγ می تواند آسیب کبدی ناشی از stz را مهار کند.

Protective Effect of Berberine Chloride and Aerobic Training on Liver Nrf2/HO-1 Pathway and PPARγ in Streptozotocininduced Diabetic Rats

Background & objectives: The increased incidence of metabolic diseases (e.g., diabetes and obesity) has seriously affected human health and life safety worldwide. It is of great significance to find effective drugs from natural compounds and exercise to treat metabolic diseases. The aim of this study was to evaluate the effect of berberine chloride with aerobic training on Liver Gene Expression Nrf2, HO-1 and PPARγ in Streptozotocin (STZ)induced diabetic rats.Methods: In this experimental study, 32 male Wistar rats were randomly divided into four groups (n=8): Diabetes (DM), DiabetesBerberine (BDM), DiabetesAerobic Training (TDM), DiabetesAerobic Training Berberine (TBDM). Diabetes was induced by injection of STZ in male rats. Berberine chloride (30 mg/kg/day) were administered orally, by gavage, once a day. Training groups have performed a progressive aerobic running program (at 1018 m/min, 1040 min/day, and 5 days/week) on a motordriven treadmill for six weeks.Results: There was a significant increase in Nrf2 and HO-1 expression in BDM in BDM (p=0.027 and p=0.038, respectively), TDM (p=0.022 and p=0.028, respectively) and TBDM (p=0.000 and p=0.000, respectively). This increase was also observed in TBDM groups compared to BDM (p=0.034 and p=0.034, respectively) and TDM (p=0.043 and p=0.046, respectively). PPARγ was significantly increased in TDM (p=0.046) and TBDM (p=0.001) groups.Conclusions: Berberine chloride combination with exercise may possibly inhibit STZinduced liver damage through upregulating the Nrf2/HO-1 pathway and PPARγ.