مطالعه عوامل موثر بر حساسیت به انسولین و ماتریکس متالوپروتئینازها در زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید

زمینه و هدف: متالوپروتئینازهای ماتریکس (mmp) از مهمترین عوامل تجزیه کننده غضروف در آرتریت روماتوئید می‫باشند که افزایش سطح آنها می تواند با تغییر در عوامل موثر بر حساسیت انسولین همراه شود. لذا مطالعه حاضر به اندازه گیری سطح ‫mmpها، شاخص حساسیت به انسولین و فاکتورهای موثر بر آن در زنان چاق مبتلا به آرتریت روماتوئید و ارتباط بین آنها پرداخته است. روش کار: در این مطالعه 50 زن چاق مبتلا به آرتریت روماتوئید که به مرکز کلینیک شیخ الرئیس و بیمارستان سینا در شهر تبریز مراجعه کرده بودند، به عنوان گروه مورد و 50 نفر فرد چاق سالم به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. پس از تعیین وزن، مقادیر 1mmp، 3mmp، 13mmp، انسولین، لپتین، ویسفاتین، رزیستین و گلوکز بصورت ناشتا با استفاده از کیت الایزا و پارس آزمون اندازه گیری شدند. از آنالیز واریانس یکطرفه برای آنالیز آماری داده ها و از آزمون همبستگی پیرسون به منظور ارزیابی ارتباط بین متغیرها استفاده شد (0/05>p).یافته ها: در مطالعه حاضر میانگین سطح mmp (0/008=p)، mmp (0/015=p= 13 ) و mmp (0/001=p) در گروه مورد در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری را نشان داد. همچنین شاخص حساسیت به انسولین (homair) در گروه مورد در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری را نشان نداد (0/21= p). در گروه مورد در مقایسه با گروه کنترل میانگین سطح لپتین، رزیستین و ویسفاتین افزایش معناداری (به ترتیب 0/00= p، 0/00= pو24 0/0=p) داشت، ولی اختلاف سطح انسولین (231 /0=p) و گلوکز (430 /0=p) افزایش معناداری را نشان نداد. بین انسولین و mmpها، همبستگی منفی و با سایر پارامترهای موثر بر حساسیت به انسولین همبستگی مثبت حاکم است.نتیجه گیری:مطالعه ما نشان داد سطح mmp ها و نیز سطح برخی از شاخص های موثر بر حساسیت به انسولین در این بیماران، افزایش می یابد. همچنین بین متالوپروتئینازهای ماتریکس و برخی از فاکتورهای موثر بر حساسیت به انسولین از جمله رزیستین و ویسفاتین همبستگی معنادار مثبت وجود دارد.