مقایسه اثر توام درمانی «فلوتامید، سیپروترون کامپاند» با «فلوتامید، داکسی سایکلین» در آکنه شدید خانم‫ها

زمینه و هدف: در سال‫های اخیر فرضیه بکارگیری انتی اندروژن ها به طور فزاینده ای در درمان آکنه خانمها مطرح شده است. یکی از این رده داروها فلوتامید است ولی شواهد قوی از اثر بخشی درمان با فلوتامید در درمان آکنه خانم ها وجود ندارد. هدف این مطالعه مقایسه اثر درمان توام فلوتامید، سیپروترون کامپاند با فلوتامید، داکسی سایکلین در آکنه نوع شدید خانم‫ها بود. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی،بیماران در دو گروه 30 نفره درمانی، توام فلوتامید، سیپروترون کمپاند با فلوتامید، داکسی سایکلین شرکت داده شدند و برای مدت شش ماه پیگیری شدند. هر دو گروه کلیندامایسین موضعی 1% نیز روزانه دو بار دریافت نمودند. از شمارش تعداد ضایعات، تغییرات اندیکس شدت و درجه بندی آکنه برای ارزیابی بیماران استفاده گردید. رضایتمندی بیماران نیز ارزیابی گردید. یافته ها: میانگین سنی در گروه توام فلوتامید، داکسی سایکلین 4/67& ±19/4 و در گروه توام فلوتامید، سیپروترون کامپاند 3/11& ±19/06 بود. این اختلاف از نظر آماری معنی دارنبود. میانگین اندیکس شدت آکنه در شروع مداخله بین دو گروه با سطح معنی داری برابر 0/7 تفاوت معنی داری نداشت.میانگین اندیکس شدت آکنه در شروع درمان در گروه توام فلوتامید، داکسی سایکلین ، از 155/4± 306/07 و در انتهای درمان به 19/5± 19/50 و در توام گروه فلوتامید، سیپروترون کمپاند، از 151/2± 293/2و در انتهای درمان به 21/8±10/5 کاهش یافت. این تفاوت از نظر آماری معنی‫دار نبود. نتیجه گیری: هر دو گروه توام درمانی، در درمان آکنه نوع شدید موثر بودند و احتمالاً بتواند جایگزینی برای درمان‫های رایج آکنه های نوع شدید باشد.