ارزیابی احداث نیروگاه بادی در پنج کلان‌شهر ایران با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی

انرژی یک عامل مهم در توسعه اقتصادی- اجتماعی کشورهاست که امروزه تقاضای آن به‌صورت قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است. انرژی باد از جمله انرژی های تجدیدپذیری است که به علت پاک بودن، فراوانی در همه جای جهان، قدرت بازدهی بالا و اقتصادی بودن از جایگاه ویژه ای برخوردار است. با توجه به این‌که محل قرارگرفتن نیروگاه بادی تاثیر بسیار زیادی بر میزان تولید و بازدهی آن دارد، تعیین محل‌های مناسب برای احداث نیروگاه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این مقاله، پتانسیل احداث نیروگاه بادی در پنج کلان‌شهر کشور شامل: تهران، مشهد، شیراز، تبریز و اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفته است. معیارهای اصلی این ارزیابی کارآیی فنی، هزینه سرمایه گذاری، هزینه نگهداری و تعمیرات، میزان مقبولیت اجتماعی، تولید آلودگی صوتی و میزان تاثیر بر روی زیست‌بوم هستند که در روش تحلیل سلسله مراتبی فازی مدنظر قرار می‌گیرند. نتایج حاصل نشان می‌دهد که شهر مشهد دارای بالاترین پتانسیل برای احداث نیروگاه بادی است. روش ارایه شده در این مقاله می تواند به‌عنوان ابزاری کاربردی مورد استفاده مدیران و سیاستگذاران حوزه انرژی برای مکان یابی نیروگاه‌های بادی قرار گیرد.