مدل پذیرش فناوری با تاکید بر شرایط(فرهنگی) ایران

زمانی که سخن از ورود فناوری به جریان زندگی روزمره در کشور یا جامعه خاصی به میان می‌آید، مفهوم انتقال فناوری و متعاقباً اثرات آن بر زندگی و اخلاق افراد جامعه اغلب مورد توجه قرار می‌گیرد. فناوری از این جهت که باعث افزایش سطح رفاه، بالا رفتن میزان سرعت در کارها، افزایش سلامت و امید به زندگی می‌شود، همواره مطلوب بوده و از سوی دیگر، به دلیل برخی اثرات ناخواسته و غیر قابل کنترل آن، ممکن است برای جامعه و خانواده‌ها نامطلوب باشد. بنابراین، اگر فناوری بدون فرهنگ‌سازی و آموزش صحیحِ بهره برداری آن، وارد جامعه‌ای گردد، ممکن است مورد سو استفاده و بهره‌برداری‌های نادرست قرار گیرد. در این مقاله باتوجه به پیشرفت سریع فناوری، نیاز روزافزون به تبادل اطلاعات با دیگر جوامع بشری و نیز تفاوت فرهنگی، رویکردی جهت به حداقل رساندن اثرات منفی بهره‌برداری فناوری‌های نوین و حفظ و تقویت اثرات مثبت آن ارایه شده است. در این رویکرد، یک سازمان مدیریت فناوری مبتنی بر مدل اصلاح شده پذیرش فناوری پیشنهاد شده است، به‌نحوی‌که اثرات منفی فرهنگی را به جنبه‌های مثبت تبدیل نماید.