مقایسۀ بین نسلی گذارهای شغلی و خانوادگی جوانان و عوامل موثر بر آن ها (مورد مطالعه متولدین 1333 و 1363 شهرستان دهگلان)

مقاله حاضر نحوه تجربه کردن گذارهای شغلی و خانوادگی در بین دو نسل سنی (متولدین 63 و 33) در شهرستان دهگلان را با هم مقایسه کرده و همچنین، نقش قابلیت های فردی و عوامل ساختاری در گذارهای دو نسل را بررسی می کند. مبنای طرح فرضیه های این پژوهش، نظریه های پسامدرنیته در باب جوانی، فردگرایی ساخت یافته و نظریه کاهش عدم قطعیت ها بوده است. روش پژوهش حاضر، پیمایش بوده و برای جمع آوری داده ها با طراحی پرسش نامه ای با 317 نفر مصاحبه شد. یافته ها حاکی از آن است که نسل امروزه جوانان، گذارها را همانند نسل گذشته و به صورت وقایع استاندارد، محدودشده و قابل انتظار صورت نمی دهند؛ بلکه گذارها، متنوع تر، طولانی تر و غیر قابل پیش بینی شده اند. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 55.7 درصد تغییرات گذار شغلی متولدین 63 با پنج متغیر جنسیت، حمایت خانواده، رسانه ها، مذهب و تحصیلات و 58.8 درصد از تغییرات گذار به ازدواج این نسل با پنج متغیر جنسیت، تحصیلات، رسانه ها، سن و پایگاه اجتماعی اقتصادی، تبیین می شوند. این در حالی است که 16 درصد از تغییرات گذار شغلی متولدین 33 با تنها عامل حمایت خانواده و 48.1 درصد از تغییرات گذار به ازدواج آن ها با چهار عامل جنسیت، مذهب، آداب ورسوم و سن، پیش بینی می شوند. نتایج این پژوهش دلالت بر آن دارد که نسل جدید از یک طرف خواهان عملیاتی کردن عاملیّت ناب و از طرفی در بند محدودیت های ساختی هستند، به همین دلیل مسیرهای پیشروی خود را پر از آشفتگی می بینند.