بررسی عوامل موثر بر نگرش دختران نسبت به روابط با جنس مخالف

در جامعه ما گسترش روابط و دوستی دختران و پسران ،به عنوان رفتاری فرهنگی و اجتماعی، پدیده نسبتا جدیدی است که در سال‌های اخیر ابعاد تازه ای یافته است. نتایج برخی از پژوهش ها حاکی از آن است که تغییر ارزش ها و سبک زندگی نوجوانان و جوانان در بروز این پدیده نقش مهمی ایفا می‌نمایند. در این زمینه روند تغییرات و دگرگونی‌های فرهنگی واجتماعی در عصر ارتباطات و اطلاعات با چنان سرعتی انجام گرفته که افراد در عین حال که از آن متاثرند، گاه در مواجه و انطباق با آن، با مشکلاتی نیز روبریند.این پژوهش با اهدافی چون سنجش نگرش دختران نسبت به رابطه با جنس مخالف و بررسی عوامل فرهنگی – اجتماعی موثر بر آن انجام شده است. با به کارگیری روش پیمایشی، جامعه آماری پژوهش، دختران دانش آموز در مقطع سنی 18-16 دبیرستان‌های منطقه 13 آموزش و پرورش تهران را شامل شده و تعداد381 نفراز آنان به شیوه نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شده اند.یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد نگرش تعداد قابل ملاحظه ای (7/45 %) از دختران دانش آموز نسبت به این گونه روابط مثبت،3/32% بینابین و22% از دختران منفی است.نتایج آزمون فرضیات نشان می‌دهد میان متغیرهای مستقل نگرش خانواده و دوستان،اعتقادات، ارزش ها و پایبندی دینی، سبک زندگی و پایگاه اقتصادی اجتماعی با نگرش دختران نسبت به رابطه با جنس مخالف، رابطه ای معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل چندگانه نشان داد سه متغیر نگرش خانواده، ارزش ها و پایبندی دینی و نگرش دوستان، بر روی هم 45% از واریانس متغیر وابسته را تبیین می‌کنند