مطالعۀ عوامل موثر بر ترس از جرم میان شهروندان ایرانی:مروری بر پژوهش‌های سابق

ترس از جرم به معنای ترس، دلهره، هراس، اضطراب عمومی، احساس ناامنی و نگرانی اجتماعی نسبت به قربانی توسط جرائم اجتماعی (سرقت، کیف‌قاپی، دزدی، تهدید مالی-جانی، تنه‌زدن، اخاذی، مزاحمت ناموسی، فحاشی و هتک حرمت) است. جامعۀ ایرانی به دلیل تغییرات اجتماعی-فرهنگی و فرایندهای گذار اجتماعی از حالت سنتی-مکانیکی به قالب مدرن-ارگانیگی (صنعتی شدن، شهرنشینی، افزایش مهاجرت و جهانی‌شدن)، با عبور از آسیب و جرائم سنتی به مسائل و جرائم نوپدید و پیچیده همراه بوده است که کیفیت زندگی شهروندان را تحت تاثیر قرار داده است. به‌طوری‌که افزایش مسائل و آسیب‌های اجتماعی؛ شیوع جرائم مالی و خشن، سرقت، کیف‌قاپی، خشونت خیابانی و باز تکرار آن در رسانه‌های جمعی، برشدت ترس از جرم و نگرانی شهروندان افزوده‌ شده است. براین‌اساس هدف اصلی این پژوهش، مطالعۀ عوامل موثر بر ترس از جرم میان شهروندان ایرانی (مروری بر پژوهش‌های سابق) است. روش تحقیق از نوع فراتحلیل، روش نمونه‌گیری تعمدی-غیراحتمالی؛ از جامعۀ آماری 89 سند (منابع علمی نورمگز، مگ‌ایران، ایران داک و پایگاه علمی جهاد دانشگاهی) 35 سند علمی به‌عنوان حجم نمونه در فاصلۀ زمانی 1388 الی 1403 با تکیه ‌بر ملاک ورود و خروج گزینش ‌شده و از طریق آزمون d کوهن و f فیشر مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج فراتحلیل نظام‌مند cma2 نشان می‌دهد که عوامل اجتماعی (رضایت از عملکرد پلیس انتظامی، بی‌سازمانی اجتماعی، تعلق اجتماعی، کنترل اجتماعی، سرمایۀ اجتماعی)؛ عوامل فرهنگی (مصرف رسانۀ جمعی، سرمایۀ فرهنگی، تعلق مذهبی، سبک زندگی ورزشی)؛ عوامل اقتصادی (محرومیت نسبی، پایگاه اقتصادی، فشارهای اقتصادی، مشارکت اقتصادی) و عوامل روانی (عزت‌نفس، برچسب‌زنی، تجربۀ قربانی شدن، سلامت روانی، انزوای اجتماعی) در افزایش نگرانی و ترس از جرم شهروندان موثر بوده است. درنهایت ترس از جرم به‌مثابه واقعیتی اجتماعی، اجباری و بیرونی طی سال‌های 1388 الی 1403 ریشه‌های چند بعدی داشته و عدم سیاست‌گذاری کلان، میانی و خرد در کنترل آن؛ منجر به بی‌ثباتی سکونتی، افزایش ناهمگونی اجتماعی، اختلال نظارت و کنترل اجتماعی، بی‌تفاوتی مدنی، افت کیفیت زندگی، کاهش سلامت روانی-اجتماعی، کاهش مشارکت اقتصادی، فروپاشی سرمایۀ اجتماعی و گذار جامعۀ مدنی به محیط انتقالی، فضای پنجرۀ شکسته و غیردفاع اجتماعی-محیطی می‌گردد.

exploring factors affecting fear of crime among iranian citizens: a review of literature

fear of crime describes terror, apprehension, panic, general anxiety, sense of insecurity and social concern about the victim provoked by social crimes (theft, pickpocketing, robbery, threats to one’s life and properties, shoving, extortion, harassment of women, obscenity and defamation). due to socio-cultural changes and social transition from a traditional mechanical state to a modern-organic form (industrialization, urbanization, growing immigration and globalization), iranian society has witnessed a shift from traditional crimes to emerging and complex isues that have affected the quality of life of citizens. in this regard, the escalation of social problems, the prevalence of violent and economic crimes, robbery, pickpocketing, street violence and its reflection in the mass media have fueled the fear of crime and concern of citizens. accordingly, the main goal of the study is to explore the factors affecting the fear of crime among iranian citizens through a review of the literature. this is a meta-analysis that adopts a purposive-non-probability sampling method. the statistical population consists of 89 documents (scientific sources of normags, magiiran, irandoc and the scientific information database (sid) of the academic center for education, culture and research), of which 35 documents in the period from 2009 to 2014 were selected as the sample based on the inclusion and exclusion criteria. the analysis was conducted through cohen’s d and fisher’s f tests. the results of the systematic meta-analysis of cma2 suggest that social factors (satisfaction with the police’s performance, social disorganization, social belonging, social control, social capital), cultural factors (mass media consumption, cultural capital, religious belonging, sports lifestyle), economic factors (relative deprivation, economic status, economic pressures, economic participation) and psychological factors (self-esteem, labeling, victimization experience, mental health, social isolation) have a bearing on increased citizens’ concern and fear of crime. ultimately, the fear of crime a social, forced, and external reality from 2009 to 2024 has multidimensional roots, and the lack of any macro, medium, and micro policymaking for its control leads to residential instability, growing social heterogeneity, disruption of social supervision and control, civic indifference, decreased quality of life, poor psychosocial health, limited economic participation, collapse of social capital, and the shift of civil society to a transitional environment; a broken window and non-defense social-environmental space.