تحلیل رابطۀ طرد اجتماعی با ظرفیت‌های کارآفرینی اجتماعی در ترک اعتیاد زنان و دختران معتاد

تحقیق حاضر رابطۀ طرد اجتماعی با کارآفرینی اجتماعی در  ترک اعتیاد زنان و دختران معتاد را بررسی می‌کند. روش تحقیق پیمایشی و جامعۀ آماری کلیۀ زنان و دختران معتاد در استان خراسان رضوی هستند. نمونه‌گیری از مراکز نگه‌داری معتادان زن و انجمن معتادان گمنام انجام شده است. حجم نمونه 354 نفر بر اساس فرمول کوکران به دست آمد. شیوۀ نمونه‌گیری به شکل تصادفی از روی لیست‌های موجود انجام شد. یافته‌های جدول هم‌بستگی نشان می‌دهد که توانمندی کارآفرینی با طرد اجتماعی رابطۀ معکوس دارد و با افزایش میزان طرد اجتماعی توانمندی کارآفرینی در بین زنان و دختران معتاد کاهش می‌یابد. در تحلیل رگرسیون به‌عنوان مدل نهایی متغیرهایی که در شاخص طرد اجتماعی به‌طور هم‌زمان باعث کاهش توانمندی کارآفرینی اجتماعی می‌شوند، شامل توهین‌شنیدن به خاطر اعتیاد، طعنه‌شنیدن به خاطر اعتیاد، کم‌شدن معاشرت، از دست دادن شغل و قطع رابطۀ اجتماعی به دلیل اعتیاد است. به این ترتیب، کارآفرینی اجتماعی می‌تواند یکی از راهکارهایی باشد که برای غلبه بر طرد اجتماعی به افراد معتاد کمک کرده تا در مسیر ترک اعتیاد قرار بگیرند. در نتیجه‌گیری ظرفیت‌های کارآفرینی اجتماعی بر اساس شاخص طرد اجتماعی شامل ایجاد شبکه‌های اجتماعی مرتبط با کارآفرینی برای گروه‌های خاص (زنان و دختران معتاد) با کاهش تاثیرات طرد و انزوای اجتماعی به ترک اعتیاد آنها کمک می‌کند. نتیجۀ کارآفرینی خارج‌شدن از انزوا و طرد اجتماعی است و مسیر کارآفرینی اجتماعی برای کمک به حل مشکل طرد اجتماعی ایجاد شبکۀ اجتماعی با رویکرد کارآفرینی برای زنان و دختران معتاد است. این شبکه از مجموعه‌ای از افراد و گروه‌های مرتبط با کارآفرینی تشکیل می‌شود تا زنان و دختران معتاد را به سمت فعالیت‌های کارآفرینی و راه‌اندازی کسب‌وکار کمک کند.

exploring the relationship between social rejection and social entrepreneurship capacities in relation to drug withdrawal among addicted women and girls

this research investigates the relationship between social rejection and social entrepreneurship in relation to addiction withdrawal among addicted women and girls. the research method is a field survey and the statistical population consists of all addicted women and girls in khorasan razavi province. sampling was conducted in the care centers of female addicts and the association of narcotics anonymous. a sample size of n=354 people was calculated by cochran’s formula. sampling was conducted randomly from the existing lists. the findings of the correlation table show that entrepreneurial capability is inversely related to social rejection such that social rejection drops as the entrepreneurial ability of the addicted women and girls improves. the regression analysis as the final model presented variables in the social rejection that deteriorated social entrepreneurship ability, which included insults suffered due to addiction, sarcasm for addiction, limited socialization, loss of a job, and break of social relationships. in this way, social entrepreneurship can offer a solution to help addicts overcome social exclusion and get on the path to addiction withdrawal. hence, social entrepreneurial ability based on the social rejection index such as building social networks related to entrepreneurship for specific groups (addicted women and girls) helps overcome addiction by mitigating the effects of social rejection and isolation. an outcome of entrepreneurship is escaping isolation and social exclusion, and the strategy of social entrepreneurship to address the problem of social exclusion is to create a social network with an entrepreneurial approach for addicted women and girls. this network consists of a group of individuals and groups active in the field of entrepreneurship to lead addicted women and girls toward entrepreneurial activities and starting businesses.