شناخت رابطۀ بین رضایتمندی اقتصادی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی (مطالعۀ موردی: کارکنان پارس جنوبی (عسلویه))

جوامعی که در آن افراد پاسخگوی وظایف مدنی خود هستند و منافع شخصی خود را فدای منافع کل جامعه می‌کنند و احساس مسئولیت‌پذیری اجتماعی را در خود پرورش داده‌اند و نهادینه کرده‌اند، با آهنگ رشد سریع‌تری در مقایسه با سایر جوامع به سمت توسعه پایدار حرکت می‌کنند. هدف اصلی این مطالعه، شناخت رابطه بین رضایتمندی اقتصادی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی کارکنان پارس جنوبی بود که با روش توصیفی از نوع پیمایشی و ابزار پرسش‌نامه انجام شد. جامعه آماری مطالعه‌شده، کارکنان پارس جنوبی بودند. برای تحلیل یافته‌ها از نرم‌افزار spss و آزمون‌های آماری مانند همبستگی، مقایسه میانگین‌ها، رگرسیون چندگانه و سایر آزمون‌ها استفاده شد. تعداد نمونه مطالعه‌شده 400 نفر بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که میانگین مسئولیت‌پذیری اجتماعی در میان کارکنان برابر 83.51 است که این نمره در مقایسه با میانگین موردانتظار (105) در حد کمتری قرار دارد و بیانگر میزان مسئولیت‌پذیری پایین کارکنان است. نتایج نشان می‌دهد که بین میزان رضایتمندی اقتصادی و میزان مسئولیت اجتماعی آن‌ها (0.29 =r) رابطه معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون نشان می‌دهد که رضایتمندی اقتصادی به‌ اندازه (0.19= beta) در تبیین متغیر وابسته تاثیر دارد و 0.53 درصد از واریانس متغیر مسئولیت‌پذیری اجتماعی را تبیین کرده و توضیح داده است (0.53=r²). بحث اساسی در این پژوهش مسئولیت‌پذیری اجتماعی کارکنان پارس جنوبی است. آنچه از نتایج پژوهش حاضر برمی‌آید، این است که میانگین مسئولیت‌پذیری اجتماعی کارکنان کمتر از حد متوسط است. این نتیجه آن چیزی را که فایول مطرح می‌کند مبنی بر اینکه مسئولیت‌پذیری اجتماعی افراد در سازمان، در تن دادن آن‌ها به قواعد و اصول برنامه‌ریزی‌شده‌ای است که در سازمان برای آن‌ها مطرح است، تا حدی در بُعد قانونی مسئولیت‌پذیری اجتماعی خدشه‌دار می‌کند. به تعبیر زیمل، مسئولیت‌پذیری اجتماعی، نوعی وظیفه مدنی است که به رفاه دیگران در جامعه کمک می‌کند.

understanding the relationship between economic satisfaction and social responsibility (case study: employees of south pars (asaluyeh))

societies in which people are responsible for their civic duties, sacrifice their own interests for the sake of the whole society, and institutionalize a sense of social responsibility will go towards sustainable development faster than other societies. the main goal of this study was to find out the relationship between economic satisfaction and social responsibility of among the employees of south pars, which was done using a survey method and questionnaire tool. the statistical population consisted the employees of south pars. to analyze the findings, spss software and statistical tests such as correlation, mean comparison, multiple regression and other tests were used. the sample included 400 employees who were selected using stratified random sampling method. the results showed that the average of social responsibility among employees is 83.51, which is lower than the expected average (105), indicating the low responsibility of employees. the results also showed that there is a significant relationship between the level of economic satisfaction and their social responsibility (r=0.29). the results of the regression showed that economic satisfaction has an effect (beta=0.19) on explaining the dependent variable and explained 0.53% of the variance of the social responsibility variable (r²=0.53). the results showed that the average social responsibility of the employees is lower than average. this is exactly what fayol states that the social responsibility of people in an organization means their compliance with the planned rules and principles, and partially undermines the legal dimension of social responsibility. according to simmel, social responsibility is a kind of civic duty that helps the welfare of others in the society.