تجربۀ زیستۀ کنشگران از مفهوم زمینه‌های فرهنگی توسعه در زنجان

فرهنگ دارای کارکردهای گوناگونی بوده و اثرگذاری آن بر توسعه و ابعاد مختلف زندگی اقتصادی اجتماعی بشر اغماض‌نشدنی است. به‌رغم نقش درخور توجه آن در زندگی، ولی متاسفانه به حاشیه رانده شده است و رسالت عمده توسعه، حضور مجدد فرهنگ در زندگی روزانه مردم است؛ بنابراین در پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی توصیفی قصد بر آن است تا تجارب کنشگران زنجانی درمورد زمینه‌های فرهنگی توسعه در زنجان بررسی شود. با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند و در نظر گرفتن اشباع نظری داده‌ها، 27 نفر از مردم زنجان در پژوهش مشارکت کردند. داده‌ها با استفاده از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته جمع‌آوری و پیاده‌سازی شد و سپس به روش دستی تحلیل شد. مدت‌زمان انجام هر مصاحبه به‌طور متوسط 30 تا 60 دقیقه بود. روش تجزیه و تحلیل مصاحبه‌ها مبتنی بر هفت مرحله روش‌شناسی کُلایزی انجام شد. این مراحل شامل مرور اطلاعات مکتوب، استخراج عبارات مهم مرتبط با پدیده، فرمول‌بندی معانی، قراردادن معانی فرموله‌شده در داخل خوشه‌ها و شکل دادن مضامین (تم‌ها)، ترکیب نتایج در قالب توصیف پدیده موردمطالعه، تعیین ساختار ذات پدیده و اعتبارسنجی یافته‌ها از طریق مراجعه مجدد به مشارکت‌کنندگان است. براساس نتایج پژوهش، زمینه‌های فرهنگی محقق‌شده توسعه در زنجان براساس تجربه زیسته مشارکت‌کنندگان عبارت‌اند از: توسعه نهادهای اجتماعی و مردمی، حس تعلق به خانواده و اقوام، تسهیلگری رسانه‌ها، تحقق آگاهی اجتماعی درباره جایگاه زنان در جامعه، توسعه تفکر اسلامی و ایرانی و تکوین خودآگاهی جمعی؛ بنابراین مردم زنجان در کنار سنت‌های موردقبول خود، به بازسازی زندگی روزمره برحسب عوامل جهانی روی می‌آورند و بیشتر از طریق منابع و بسترهای تازه ازقبیل رسانه‌های جهانی، فضاهای مجازی و فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی و همچنین عوامل محلی، شیوه‌های زندگی خود را از میان گزینه‌های مختلف برمی‌گزینند.

actors’ experience of the cultural grounds of development in zanjan

given that culture has a variety of functions and its impact on the development and different aspects of human socio-economic life is unjustified, despite its remarkable role in life, it has been marginalized. the major mission of development is the presence of culture in people’s daily life. therefore, this study with a qualitative approach and descriptive phenomenological approach tried to examine the experiences of zanjan actors on the cultural contexts of development in zanjan. twenty-seven people in zanjan participated in the study using purposeful sampling and considering theoretical saturation of the data. the data were collected using a semi-structured interview and then were analyzed manually. the average time of each interview was 30-60 minutes. the method of analysis of the interviews was based on seven stages of chlorination method. these steps include reviewing written data, extracting important phrases related to the phenomenon, formulating meanings, placement of formulated meanings inside the clusters, and forming themes, combining the results in the form of description of the study phenomenon, determining the essence of the phenomenon, and validation. the results showed that the cultural fields of development in zanjan based on the experience of the participants are: the development of social and popular institutions, the sense of belonging to family and ethnicity, facilitating media, realizing social awareness of women’s position in society, and islamic and iranian development of collective self-awareness. therefore, people of zanjan, along with their accepted traditions, rebuild everyday life according to global factors that select mostly through new resources and contexts such as global media, cyberspace and information and communication technologies as well as local factors.