تحلیل و تبیین طبقاتی ترجیح انتخاباتی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
صالح آبادی ابراهیم
|
|
منبع
|
علوم اجتماعي دانشگاه فردوسي مشهد - 1398 - دوره : 16 - شماره : 2 - صفحه:311 -345
|
|
چکیده
|
در بیشتر تحلیل‌ها و تبیین‌ها در ایران به‌صورت نظری ترجیح انتخاباتی بررسی شده است. با توجه به فریبندگی تحلیل طبقاتی و نگرش منفی به تحلیل طبقاتی در ایران به‌دلیل جایابی آن در دیدگاه مارکسیستی، جامعه‌شناسان سیاسی چندان به بررسی ترجیح انتخاباتی طبقات توجه نکرده‌اند و بیشتر، اصحاب رسانه به‌صورت ژورنالیستی آن را مطرح کرده‌اند. با وجود چنین محدودیت‌هایی این مقاله درصدد بررسی ترجیح انتخاباتی طبقات در ایران به‌صورت تجربی است. در این تحقیق با عملیاتی‌کردن مفهوم قشر و استفاده از سرشماری‌های عمومی نفوس و مسکن ایران در سال‌های 1385 و 1390، با ترکیب سه معیار «وضع شغلی»، «گروه‌های عمده شغلی» و «سطح تحصیلات»، ساختار طبقاتی شهرستان‌های ایران تحلیل می‌شود و ارتباط آن با ترجیح انتخاباتی دوره‌های دهم و یازدهم ریاست جمهوری بیان می‌شود. روش پژوهش این تحقیق، روش تطبیقی درون‌کشوری است. جامعه آماری همه داده‌های اسنادی در حداقل 335 شهرستان در سال 1385 و 1390 است. نتایج تحقیق در سطح شهرستانی نشان می‌دهد که ترجیحات انتخاباتی قشرها در ایران، شاهدی برای شکل‌گیری طبقات در ایران است. از راس هرم قشربندی به پایین، ساختمندی طبقات و اقشار به‌تدریج ضعیف و ضعیف‌تر می‌شود؛ به‌طوری‌که در حالت عادی نمی‌توان خصلت ساختاری و گروهی برای قشرهای کارگر تصور کرد. درواقع قشر کارگر از جنس طبقات منطقی است؛ درحالی‌که قشرهای بالا و طبقه متوسط مجموعه افرادی هستند که مواضع، مضایق و مواهب نسبتاً مشترکی دارند و به همین دلیل دارای رجحان‌ها و منافع مشترک‌اند.
|
|
کلیدواژه
|
قشر، وضع شغلی، گروه‌های عمدۀ شغلی، سطح تحصیلات، طبقه، ترجیح انتخاباتی
|
|
آدرس
|
دانشگاه پیام نور, گروه علوم اجتماعی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
salehabadi@pnu.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|