بررسی رابطه دینداری با سلامت عمومی (مطالعه موردی: ساکنان شهر مشهد)

امروزه تاثیر عوامل اجتماعی و فرهنگی در کنار عوامل بهداشتی و اقتصادی موثر بر سلامتی مورد توجه محققان و نظریه‌پردازان این حوزه قرار گرفته است. بررسی حاضر نیز با هدف دستیابی به رابطه دینداری با سطح سلامت شهروندان 30 سال و بالاتر شهر مشهد صورت گرفته و چهارچوب نظری آن متکی بر نظریات اجتماعی سلامت؛ ازجمله نظریات دورکیم، یینگر، اُدی وگوردون آلپورت بوده است. جامعه آماری این تحقیق 300 نفر از شهروندان 30 سال و بالاتر شهر مشهد در سال 1396 بوده‌اند که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. گردآوری داده‌ها، از طریق روش پیمایش و به کمک پرسش‌نامه استاندار سلامت sf36 و پرسش‌نامه دینداری گلاک واستارک صورت گرفته است. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که میزان همبستگی بین دینداری و سلامت شهروندان برابر با 0.434 است. این نتیجه بیانگر وجود همبستگی مثبت (مستقیم) بین دینداری و سلامت است. همچنین، به‌وسیلۀ متغیرهای مستقلی که وارد معادلۀ رگرسیون شده‌اند، 38 درصد تغییرات حاصل در متغیر وابسته (سلامت) توسط متغیرهای مستقل تحقیق قابل تبیین است. در بین متغیرهایی که وارد مدل شده‌اند، براساس بتای‌های استانداردشده، متغیر مستقل دینداری بُعد دانشی دارای بیشترین تاثیر بر سلامت شهروندان و مقدار استاندارد تاثیرگذاری آن بر متغیّر وابسته (سلامت) برابر با 0.479 بوده است.