شناسایی اقدامات فنی فراروی تجارت (TBT) ایران در راستای الحاق به WTO

در موافقت‌نامه عمومی تعرفه و تجارت 1947 به لزوم وجود استانداردها به صورت گذرا اشاره شده و همچنین هرگونه ممنوعیت یا محدودیت وارداتی یا صادراتی که برای اجرای استانداردها یا طبقه‌بندی یا بازاریابی کالاها در تجارت بین‌الملل ضرورت دارند، مجاز دانسته شده است. موافقت‌نامه موانع فنی فراروی تجارت (tbt) درصدد است که مقررات فنی اجباری، استانداردهای داوطلبانه و آزمایش و صدور گواهی محصولات، موانع غیرضروری فراروی تجارت ایجاد ننمایند. از طرف دیگر کشورهای در حال توسعه از شرایط چندان مطلوبی برای اعمال نفوذ و هدایت این مساله برخوردار نیستند. برخی از این کشورها بر این باورند که در پاره‌ای از موارد، این مقررات به صورت وسیله‌ای برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی، مورد استفاده برخی کشورهای توسعه یافته قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر گفته می‌شود که این ضوابط همچون سپری برای حمایت از تولیدات داخلی و جلوگیری از صادرات دیگر کشورها وضع می‌شوند. از آنجا که توجه به تعهدات پذیرفته شده توسط کشورهای ملحق شده به wto در زمینه مطابقت با ضوابط فنی فراروی تجارت طی فرآیند الحاق به wto می‌تواند راهنمایی برای آمادگی و تطبیق هر چه بیشتر با موافقت‌نامه اقدامات فنی فراروی تجارت باشد، در پژوهش حاضر به این موضوع پرداخته شده است. همچنین این پژوهش به شناسایی و بررسی اقدامات فنی فراروی تجارت (tbt) ایران پرداخته تا قبل از الحاق، اصلاحات تدریجی صورت گیرد. بر این اساس مهمترین موانع غیرتعرفه‌ای فراروی تجارت ایران که فراتر از اقدامات مجاز در چارچوب wto شناسایی و پیشنهادها و توصیه‌های مناسب به منظور بهبود این اقدامات ارایه شده است.