طراحی الگوی انگیزه‌های مشارکت توزیع‌کنندگان در خلق ارزش در صنعت کفش تبریز

خلق ارزش در عصر رقابتی به خلق ارزش مشترک بین شرکت‌ها و مشتریان تبدیل شده است. در چنین شرایطی توزیع‌‌کنندگان به عنوان واسط بین تولیدکننده و مشتری در خلق ارزش مشترک به عنوان یک عامل مهم و اصلی تلقی می‌‌گردند؛ با این حال انگیزه‌‌های توزیع‌‌کنندگان برای ارزش‌‌آفرینی تا حد زیادی مبهم و ناشناخته مانده است. بر همین اساس هدف این پژوهش طراحی الگوی انگیزه‌های مشارکت توزیع‌کنندگان در خلق ارزش در صنعت کفش تبریز بوده است. روش تحقیق توصیفی-علی بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل دو بخش خبرگان و کلیه فروشندگان عمده و خرده کفش تبریز بوده است. در این پژوهش 12 نفر از خبرگان در بخش اول مشارکت داشته و 384 نفر از فروشندگان عمده و خرده کفش در سطح شهر تبریز در بخش دوم پژوهش به پرسشنامه‌‌ها پاسخ داده‌‌اند. برای گردآوری داده‌‌ها از دو پرسشنامه استفاده شده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌‌ها از مدل‌سازی ساختاری تفسیری و مدل‌سازی مسیری ساختاری بهره گرفته شده است. یافته‌‌های بخش مدل‌سازی ساختاری- تفسیری نشان می‌‌دهد که انگیزه‌های مشارکت توزیع‌کنندگان در خلق ارزش در صنعت کفش تبریز در پنج سطح قرار می‌‌گیرد که هر سطح دارای روابط مستقیم و غیرمستقیم با سطوح دیگر می‌‌باشد. تاثیرگذارترین عامل در الگوی تدوین شده، محصول و تاثیرپذیرترین آن منافع مورد انتظار بوده است. همچنین آزمون الگوی طراحی شده نشان‌دهنده روایی و پایایی مناسب الگو و تایید روابط مستقیم و غیرمستقیم انگیزه‌های مشارکت توزیع‌کنندگان در خلق ارزش و تایید الگوی طراحی شده بر اساس داده‌‌های تجربی بوده است.

designing a pattern of incentives for distributors’ participation in value creation in the shoe industry of tabriz

the creation of value in the competitive era has become the creation of shared value between companies and customers. in such a situation, distributors are considered as an important and main factor as an intermediary between the producer and the customer in creating common value; however, the motivations of the distributors for value creation remain unclear and unknown to a large extent. based on this, the aim of this research was to design a model of incentives for distributors’ participation in creating value in the shoe industry of tabriz. the research method was descriptive-causal. the statistical population of this research includes two sections of experts and all wholesale and retail shoe sellers in tabriz. in this research, 12 experts participated in the first part and 384 major and retail shoe sellers in tabriz city answered the questionnaires in the second part of the research. two questionnaires were used to collect data. for data analysis, interpretive structural modeling and structural path modeling have been used. the findings of the structural-interpretive modeling section show that the motivations of distributors’ participation in value creation in the shoe industry of tabriz are placed in five levels, and each level has direct and indirect relationships with other levels. the most influential factor in the developed model was the product and the most influential of those were the expected benefits. also, the test of the designed model has shown the appropriate validity and reliability of the model and the confirmation of the direct and indirect relationships of the motivations of distributors’ participation in value creation and the verification of the designed model based on experimental data.