رابطه سبک رهبری سرپرستاران با پیامدهای رهبری

مقدمه: انتخاب شیوه رهبری مناسب توسط سرپرستاران علاوه بر بهبود عملکرد آنها میتواند افزایش رضایت شغلی پرستاران و در نتیجه تحقق اهداف سازمانی را بدنبال داشته باشد. این مطالعه تلاشی برای تعیین سبک رهبری سرپرستاران از دیدگاه پرستاران و بررسی رابطه آن با پیامد های رهبری در مراکز آموزشیدرمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان می باشد.روش کار: در این پژوهش توصیفی تحلیلی که در سال 1394 انجام شد، جامعه پژوهش کلیه پرستاران مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان (n = 950) بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از نوع نسبتی تعداد 360 نفر از پرستاران شاغل بعنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه چند عاملی رهبری بس و اولیو بود. آنالیز داده ها توسط نرم افزار spss به وسیله آزمون های توصیفی و استنباطی انجام شد.یافته ها: نتایج بیانگر این بود که سرپرستاران از ترکیبی از سه سبک رهبری تحول آفرین، عملگرا و عدم مداخله استفاده می کردند. همچنین نتایج نشان داد که مولفه های انگیزش الهامی ( p>001/0 ، 89/0=r )، نفوذ آرمانی ( p<001/0، 89/0= r )، ملاحظه فردی (001/0>p ) و رهبری عدم مداخله ( p<001/0 ; 71/0=r ) با اثر بخشی رهبری رابطه معنی داری داشتند، همچنین مولفه های ملاحظه فردی (p<001/0; 83/0=r )، نفوذ آرمانی ( p< 001/0; 85/0=r )، مدیریت بر مبنای استثنای فعال ( p<001/0 84/0=r ) و مدیریت بر مبنای استثنای غیر فعال ( p<001/0 ; 35/0=r) با رضایت شغلی رابطه معنی داری داشتند.نتیجه گیری: لازم است سرپرستاران به تقویت مولفه های پنج گانه سبک رهبری تحول آفرین و مولفه پاداش اقتضایی از سبک رهبری عملگرا در رفتار های مدیریتی خود تلاش نمایند.