مقایسه آموزش احیای قلبی و ریوی به روش عملی با مولاژ و نمایش فیلم بر میزان آگاهی و عملکرد گروه های امداد رسان در حوادث شهر همدان، ایران

مقدمه: شروع سریع عملیات احیای قلبی - ریوی پایه توسط گروه های امدادرسان درحوادث به عنوان یک عامل تعیین کننده در افزایش میزان بقا مصدومین شناخته شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه آموزش احیای قلبی- ریوی پایه به دو روش عملی با مولاژ و نمایش فیلم برآگاهی و عملکرد گروه های امدادرسان انجام شد.روش کار: این مطالعه تجربی دو گروهی با طرح قبل و بعد، بر روی 72 نفر گروه های امدادرسان (امداد گران هلال احمر وآتش نشانان) شهر همدان صورت گرفت. نمونه ها بصورت تصادفی ساده در دو سازمان انتخاب و به دو گروه 36 نفری (a و b) تقسیم شدند. قبل از مداخله، آگاهی وعملکرد واحدهای مورد پژوهش به وسیله پرسشنامه آگاهی و چک لیست عملکرد سنجیده شد. مداخله بصورت برگزاری دوره آموزش نظری و عملی برای گروه a (مولاژ) در گروه های 6 نفری و درگروه b (فیلم) آموزش بصورت یک فیلم در قالب لوح فشرده با همان محتوا، انجام گرفت. بعد از 7 روز آگاهی و عملکرد مورد سنجش قرار گرفت. داده ها به وسیله نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: اختلاف آماری معناداری در آگاهی و عملکرد، بین قبل و بعد از آموزش در هر دو گروه وجود داشت (05/0>p )، اما در مقایسه، دو گروه ( aو b) از نظر میزان آگاهی و عملکرد با یکدیگر اختلاف معنا داری مشاهده نشد (05/0< p ).نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه گرچه هر دو روش به یک میزان موثر بود ولیکن آموزش به روش فیلم به واسطه داشتن مزایایی چون استفاده از وقت آزاد، عدم نیاز به کلاس،کاربرد آسان و مقرون به صرفه بودن توصیه می گردد.

Comparing the effects of CPR Teaching Using Two Methods, Practical with Model and film, on the Knowledge and Performance of Aid Groups in Hamadan, Iran

Introduction: Prompt cardiopulmonary resuscitation (CPR) by aid groups during incidents is known as a determining factor of the survival rate. This study compared the effects of CPR teaching with two methods, practical with model and film, on the knowledge and performance of aid groups.Methods: This experimental study, designed as two groups of before and after, was performed on 72 members of aid groups in Hamedan, Iran. The samples were randomly selected from both organizations and divided into two groups of 36. Before the intervention, knowledge and performance of samples were assessed by knowledge evaluation questionnaire and performance evaluation checklist. The intervention was a theoretical and practical training for group A (practical with mannequin) in groups of six. In group B (film), education was in the form of a video CD with the same content. Finally, after seven days, knowledge and performance of samples were examined. Data were analysed by statistical method and SPSS software.Results: There was no significant difference in knowledge and performance before and after the training in both groups (P < 0.05); also, there was no significant difference between knowledge and practice of the two groups (P > 0.05).Conclusions: According to the study, both methods were equally effective. However, teaching by film can have advantages such as being doable in free time, no need for presence in class, being easy to use and costeffective.