ارتباط بین شاخص توده بدن و افزایش وزن مادر در دوران بارداری با محدودیت رشد داخل رحمی

مقدمه و هدف: تعریف های متعددی براساس صدک ها، انحراف معیار و میزان رشد، از عقب ماندگی رشد داخل رحمی (iugr) intrauterine growth retardation وجود دارد. بر اساس صدک؛ iugr به صورت کمتر بودن وزن تخمینی جنین از صدک دهم تعریف می گردد. وزن هنگام تولد اثر تعیین کننده ای روی مراحل بعدی رشد و میزان مرگ نوزادان دارد. کاهش مرگ ومیر و ناتوانی ها وابسته به، پیشگیری از تولد نوزاد با وزن غیرطبیعی، تشخیص قبل از تولد و درمان زودرس عوامل موثر بر تغییر وزن می باشد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین شاخص توده بدنی (bmi) body mass index مادر و روند افزایش وزن مادر با iugr است.روش کار: این مطالعه به صورت طولی می باشد. جامعه پژوهش در این مطالعه را زنان باردار مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان های بقیه الله (عج) و مریم درسال 88-87 تشکیل دادند. درمجموع 574 زن باردار به صورت در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه رابطه بین bmi مادر در ابتدای بارداری، افزایش وزن مادر در طی حاملگی با iugr مورد بررسی قرار گرفت. داده ها از طریق آزمون کای دو و مدل رگرسیون لجستیک تجزیه وتحلیل شدند.نتایج: 9/52 %با bmi نرمال، 6/25%با bmi بالاتر ازنرمال، 2/9%با bmi کمتر از نرمال بودند.44% با افزایش وزن نرمال، 8/27%با افزایش وزن بالاتر ازنرمال،3/15%با افزایش وزن کمتر از نرمال داشتند. بین میزان افزایش وزن مادر درطی بارداری و iugr ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (p < 0.05).نتیجه نهایی: زنانیکه میزان اضافه وزن آنان کمتر از حد نرمال بود میزان iugr در آن ها بیشتر گزارش شد. مادرانیکه bmi بالا دارند احتمال ابتلای آنان به iugr کمتر است.