بررسی ارتباط استرس شغلی و فرسودگی شغلی در پرسنل پرستاری

مقدمه و هدف : فرسودگی شغلی به صورت احساس خستگی هیجانی ، مسخ شخصیت و کاهش کفایت فردی تعریف می شود. فرسودگی شغلی پاسخ به استرس های مزمن کار است.پرسنل پرستاری به دلیل ماهیت حرفه خود مستعد فرسودگی شغلی هستند.هدف از مطالعه حاضر تعیین ارتباط استرس شغلی و فرسودگی شغلی در پرسنل پرستاری بیمارستان البرز کرج در سال 1387 بود. روش کار : این یک مطالعه ای توصیفی همبستگی بود که از روش نمونه گیری آسان استفاده شد و90 نفر از پرسنل پرستاری بیمارستان البرز کرج در این مطالعه شرکت نمودند .اطلاعات توسط پرسشنامه خود گزارشی جمع آوری گردید .ابزار بکار رفته شامل : فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ و پرسشنامه تنیدگی شغلی بود. داده ها توسط نرم افزار spss و با استفاده از آمار توصیفی ،آزمون تی و آنالیز واریانس یکطرفه و کای دو تحلیل گردید. نتایج: یافته ها نشان داد که 7/86% از پرستاران استرس شغلی متوسط ،8/57% خستگی عاطفی متوسط ،2/52% مسخ شخصیت خفیف و 4/64% موفقیت فردی پایینی داشتند .ارتباط آماری معنی داری بین استرس شغلی با خستگی عاطفی(036/0=p) ،مسخ شخصیت(000/0=p) و کفایت فردی(003/0=p) وجود داشت .نتیجه نهایی: به نظر می رسد استرس شغلی اثر منفی بر فرسودگی شغلی دارد .مداخلاتی در جهت کاهش استرس شغلی و تقویت منابع مقابله با آن می تواند به کاهش فرسودگی شغلی در پرسنل پرستاری کمک نماید.