مقایسه تاثیر ژل کرومولین سدیم 4% و کرم پیمکرولیموس 1% در درمان خارش بیماران مبتلا به بیماری مرحله انتهایی کلیه

مقدمه و هدف: یکی از شایعترین ضایعات پوستی بیماران کلیوی، خارش می باشد. علت اصلی خارش در این بیماران ناشناخته است و داروهای مختلفی برای این بیماران تجویز می شود. هدف این مطالعه بررسی پاسخ به درمان ژل کرومولین سدیم 4% و کرم پیمکرولیموس 1% در درمان خارش بیماران مبتلا به بیماری انتهایی کلیوی در بیمارستان امام خمینی اهواز در سال 1390 می باشد.روش کار: پژوهش حاضر به روش کارآزمایی بالینی یک سو کور، روی 60 بیمار همودیالیزی مبتلا به خارش اورمیک انجام شد. بیماران بطور تصادفی و یک سو کور به دو گروه 30 نفری تقسیم شدند و یک گروه تحت درمان با ژل کرومولین سدیم 4% و گروه دیگر تحت درمان با کرم پیمکرولیموس 1% بمدت 8 هفته روزانه دو بار بلافاصله بعد از دیالیز قرار گرفتند. میزان خارش بیماران در 9 نوبت (قبل از ورود به مطالعه و پایان هر هفته تا هفته هشتم برای هر بیمار) از شروع درمان از طریق یک مقیاس دیداری ارزیابی گردید. نتایج: نمره متوسط خارش در گروه دریافت کننده ژل کرومولین سدیم 4% قبل و پس از مصرف دارو به ترتیب 1/5±4/9 و 4/5±1/3 ارزیابی شد (01/0p < ) و در گروه دریافت کننده کرم پیمکرولیموس 1% به ترتیب 3/5±1/9 و 2/3±7/5 تعیین گردید (01/0p < ). در خصوص عوارض جانبی داروها، 3 نفر از بیماران گروه کرومولین سدیم و 5 نفر از بیماران گروه گیرنده پیمکرولیموس از حس سوزش و قرمزی پوست شکایت داشتند. نتیجه نهایی: طبق مطالعه حاضر، ژل کرومولین سدیم 4% در کاهش خارش اورمیک بیماران دیالیزی مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی موثرتر از کرم پیمکرولیموس 1% بود.