بررسی نگرش پرستاران به عوامل بازدارنده شرکت در آموزش مداوم پرستاری

مقدمه و هدف : کسب دانش و مهارت جدید برای پرستاران ضروری است .آموزش مداوم دانش ،نگرش وعملکرد پرستاران را ارتقا داده و نقش مهمی در ارتقا کیفیت مراقبت دارد. هدف از این مطالعه بررسی عوامل بازدارنده شرکت در آموزش مداوم پرستاری در دو بیمارستان تامین اجتماعی البرز کرج و بیمارستان تامین اجتماعی شهریار در سال 1388 بود .روش کار: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی بود که از روش نمونه گیری سرشماری استفاده گردید و 132 پرستار از دو بیمارستان تامین اجتماعی البرز کرج و شهریار در این مطالعه شرکت نمودند .ابزار های استفاده شده شامل مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه عمومی عوامل بازدارنده شرکت در آموزش مداوم بود . داده ها توسط نرم افزار spss و با استفاده از آمار توصیفی ،آزمون تی و آنالیز واریانس یکطرفه تحلیل گردید. نتایج: یافته ها نشان دادند بیشترین میانگین مربوط به عوامل بازدارنده شرکت در آموزش مداوم مربوط به مسایل کاری (20/1±94/2)، محدودیت زمانی (10/1±48/2)،کمبود تسهیلات (99/0±30/2)،مرتبط نبودن دوره (84/0±05/2) بود . نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد مسایل محل کار ،محدودیت زمانی و کمبود تسهیلات و مرتبط نبودن دوره ها مهمترین موانع شرکت در آموزش مداوم هستند و کاهش فاکتورهای بازدارنده ممکن است سبب افزایش شرکت در برنامه های آموزش مداوم پرستاری شود.