بررسی تاثیر ملاقات برنام هریزی شده بر شاخص های فیزیولوژیک بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی

مقدمه و هد ف : ملاقات یکی از نیازهای اساسی بیماران و خانواده هایشان در مدت زمان بستری است. از آنجاییکه سیستم بهداشتو درمان به سمت الگوی بیمار محوری حرکت می کند، ملاقات از بیمار در بخش مراقبت های ویژه را به موضوعی مورد علاقه وقابل بحث در این بخش ها تبدیل کرده است . لذا تحقیق حاضر به بررسی تاثیر ملاقات برنام ه ریزی شده بر شاخص های قلبی دربیماران بستری در بخش مراقبت قلبی پرداخته است.روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است . 60 بیمار مبتلا به سکته قلبی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب وبطور تصادفی به 2 گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. در گروه آزمون، از بیمار درخواست می شد که نام کسانی که با آنهااحساس راحتی بیشتری دارد و تمایل به حضور آنان در زمان ملاقات دارد؛ را بیان کند . و ملاقات کنندگان در مورد رعایت آدابصحیح ملاقات آموزش می دیدند. داده ها توسط پرسشنامه و چک لیست های مربوط به شاخص های فیزیولوژیک قبل، حین و بعدانجام شد. spss از ملاقات گردآوری و تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار 18تعداد تنفس ،(p=0/ تعداد ضربان قلب ( 271 ،(p=0/ دیاستولیک ( 057 ،(p=0/ نتایج: بین میانگین فشارخون سیستولیک ( 058با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر در قبل، حین و (p=0/ و اشباع اکسیژن خون شریانی ( 199 (p=0/056)بعد از ملاقات برنامه ریزی شده در گروه آزمون از لحاظ آماری تفاوت معنی داری دیده نشد . ولی در گروه کنترل غیر از اشباع.(p < 0/ در بقیه موارد این تفاوت ها معنی دار بود( 05 (p=0/ اکسیژن خون شریانی ( 317نتیجه نهایی: ملاقات برنامه ریزی شده برای حضور خانواده و دوستان بر بالین بیمار تغییرات مهمی در شاخص های قلبی عروقی ازلحاظ بالینی ایجاد نمیکند. بنابراین طبق این مطالعه، دلیلی برای محدودیت ملا قات در بیماران بستری در بخش مراقبت هایویژه وجود ندارد.