شیوع افسردگی در مبتلایان به دیابت نوع دو در ایران: مرور سیستماتیک

سابقه و هدف: دیابت ملیتوس یکی از بیماری‌های شایع متابولیکی مزمن در سراسر جهان شناخته شده است؛ بنابراین، هدف این مطالعه‌ی مروری سیستماتیک و متاآنالیز تعیین شیوع افسردگی در مبتلایان به دیابت نوع دو در ایران است.مواد و روش‌‌ها: این مطالعه از نوع مرور سیستماتیک و متاآنالیز با بررسی پایگاه‌هایscientific information database (sid) ، medline (pubmed)، sciencedirect و google scholar بدون محدودیت زمانی شروع تا اردیبهشت 1402 است. یافته‌ها: در بررسی 28 مطالعه با حجم نمونه‌ی 7499 فرد مبتلا به دیابت نوع دو، شیوع افسردگی در مبتلایان به دیابت نوع دو در ایران برابر با 51.7 درصد (%95 ,59-44.4 :ci) گزارش شد. با افزایش حجم نمونه، شیوع افسردگی در مبتلایان افزایش (0.001>p) و با افزایش سال انجام مطالعات و سن زنان باردار، شیوع افسردگی کاهش می‌یابد (0.001>p).نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان می‌دهد که شیوع افسردگی در مبتلایان به دیابت نوع دو در ایران، در سطح بالایی قرار دارد و لازم است برای اجرای هدفمند اقدامات پیشگیرانه و رسیدن به سطوح پایین‌تر، توجه سیاست‌گذاران سلامت به کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت و همچنین، مشکلات روانی و رفتاری آن‌ها علاوه بر اقدامات درمانی، معطوف باشد.

prevalence of depression in type 2 diabetes patients in iran: a systematic review

background and objective: diabetes mellitus is known as one of the most common chronic metabolic diseases worldwide, so the aim of this systematic review is to determine the prevalence of depression in people with type 2 diabetes.materials and methods: this study is a systematic review and metaanalysis by examining scientific information database (sid), medline (pubmed), sciencedirect and google scholar without time limit starting until may 2023.results: the prevalence of depression in type 2 diabetes patients in iran was reported to be 51.7% (ci: 44.4-59, 95%). with the increase in the sample size, the prevalence of depression in sufferers increases (p<0.001) and with the increase in the years of studies and the age of pregnant women, the prevalence decreases (p<0.001).conclusion: the results of the present study show that the prevalence of depression in people with type 2 diabetes in iran is at a high level, and it is necessary for the purposeful implementation of preventive measures and to reach lower levels, the attention of health policymakers to the quality of life of people with diabetes and also mental problems and their behavior should be directed in addition to therapeutic measures.