بررسی میزان پیروی از رژیم‌درمانی در بیماران مبتلابه دیابت نوع 2

سابقه و هدف: انجام فعالیت های پیشگیرانه با مشارکت فعال بیمار و داشتن پیروی از رژیم‌درمانی مهم‌ترین رفتار مرتبط با بیماری دیابت است که سلامت مددجو را تضمین نموده و از شدت عوارض آن می‌کاهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان پیروی از رژیم‌درمانی در بیماران مبتلابه دیابت نوع 2 مراجعه‌کننده به درمانگاه دیابت شهر سنندج در سال 1397 انجام شده‌است.مواد و روش‌‌ها: در مطالعه حاضر تعداد 181 بیمارِ مبتلابه دیابتِ مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت شهر سنندج به روش نمونه‌گیری در دسترس (که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند) به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌های مطالعه با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیک و پرسش‌نامه استاندارد پیروی از درمان در بیماران مزمن جمع آوری گردید. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار spss-16 و در سطح معنی داری 0.05 >p تحلیل شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با آزمون های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی انجام شده‌است.یافته‌ها: به‌طورکلی سطح پیروی از درمان واحدهای موردپژوهش متوسط بود. میانگین نمره کلی و نمره ابعاد مختلف پیروی از درمان در بیمارانی که هموگلوبین گلیکوزیله غیرطبیعی داشتند به‌طور معنی‌داری بیشتر از بیماران با هموگلوبین گلیکوزیله طبیعی بود (0.001>p). همچنین میانگین نمره پیروی از درمان در بعد توانایی در مصرف‌کنندگان انسولین بیشتر از قرص بود (0.042=p) ولی در بعد تعهد در مصرف‌کنندگان قرص بیشتر از انسولین بود (0.023=p).میانگین نمره کلی و نمره ابعاد مختلف پیروی از درمان در بیمارانی که هموگلوبین گلیکوزیله غیرطبیعی داشتند به‌طور معنی‌داری بیشتر از بیماران با هموگلوبین گلیکوزیله طبیعی بود.نتیجه‌گیری: با توجه به متوسط بودن سطح پیروی از درمان، ارائه راه‌کارهایی در جهت بهبود میزان پیروی از درمان و به‌ویژه در زمینه تلفیق درمان با زندگی و بهبود تمایل به مشارکت در درمان در این بیماران ضروری به نظر می رسد.

evaluation of adherence to treatment regimen in patients with type 2 diabetes

background and objective: performing preventive activities with active participation of patients and adhering to treatment regimen are the most important behaviors relating to diabetes that ensure the health of the patients and reduce the severity of their complications. this study  aimed to evaluate the adherence to treatment regimen in patients with type 2 diabetes referred to sanandaj diabetes clinic, 2018, iran.materials and methods: in the present study, 181 patients with diabetes were referred to the sanandaj diabetes clinic in kurdistan, iran. following the inclusion criteria, they were selected using a convenience sampling method. data was collected using a demographic checklist and a standard treatment adherence questionnaire in chronic patients. data analysis was performed using spss software (version 16). the collected data was analyzed by descriptive (frequency, percentage, mean and standard deviation) and inferential tests.results: the level of treatment adherence to the studied units was moderate. the mean overall score and score of different dimensions of treatment adherence in patients with abnormal glycosylated hemoglobin was significantly higher than in patients with normal glycosylated hemoglobin (p<0.001). in addition, the mean score of treatment adherence in the ability dimension was higher in insulin users than in pill users (p=0.042). in the  commitment dimension, pill users were more than insulin users (p=0.023).conclusion: considering the moderate level of treatment adherence, it seems necessary to provide solutions to improve the level of treatment adherence, especially in integrating treatment with life and enhancing the patients’ desire to participate in treatments.