تاثیر خاطره‌نویسی بر تحمل پریشانی و سلامت معنوی مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان شهید بهشتی اصفهان در سال 1400

سابقه و هدف: بستری نوزاد نارس در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان یک بحران روحی برای خانواده محسوب می‌شود. خاطره‌نویسی اثرات مثبتی در بهبود سلامت روانی دارد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر خاطره‌نویسی بر تحمل پریشانی و سلامت معنوی مادران دارای نوزاد بستری بود.مواد و روش‌‌ها: این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با حضور 40 نفر از مادران دارای نوزاد بستری به روش نمونه‌گیری آسان در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان شهید بهشتی اصفهان در دو گروه مداخله و کنترل در سال 1400 انجام شد. مادران گروه آزمون در مدت بستری نوزاد در بیمارستان، به مدت 6 روز، هر روز نیم ساعت خاطرات روزانه نوزاد خود را در دفترچه ثبت می‌کردند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه‌های اطلاعات فردی، تحمل پریشانی سیمونز و گاهر و پرسش‌نامه معنوی پولوتزین و الیسون بود که مادران دو گروه تکمیل کردند. در سطح توصیفی از شاخص‌های میانگین، انحراف معیار و جداول توزیع فراوانی و در سطح استنباطی از آزمون‌های کای دو، دقیق فیشر، تی مستقل و من‌ویتنی استفاده شد.یافته‌ها: نمره تحمل پریشانی و سلامت معنوی مادران گروه آزمون قبل از مداخله به ترتیب 5.57±45.03 و 39.63±18.16بود که بعد از مداخله به ترتیب به 12.32±56.95 و 30.07±68.60 تغییر یافت. نمره تحمل پریشانی و سلامت معنوی پس از انجام مداخله در گروه آزمون به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (0.001>p).نتیجه‌گیری: خاطره‌نویسی در مادران نوزادان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان منجر به کاهش میزان پریشانی و سلامت معنوی مادران می‌شود. 

effects of reminiscence on distress tolerance and spiritual health of mothers with premature newborns admitted to the neonatal intensive care unit of shahid beheshti hospital in isfahan, iran

background and objective: hospitalization in the neonatal intensive care unit is a psychological crisis for the family. however, reminiscence has positive effects on the improvement of mental health. in this regard, this study aimed to investigate the effects of reminiscence writing on distress tolerance and spiritual health of mothers with hospitalized newborns.materials and methods: this quasi-experimental study was performed on 40 mothers of newborns admitted to the intensive care unit of shahid beheshti hospital in isfahan, iran from february 2021 to august 2022. the research samples were divided into two experimental and control groups. during the hospitalization of the newborns in the hospital, the mothers in the intervention group recorded their daily memories with their newborns in a notebook for half an hour every day for 6 days. data collection tools were demographic questionnaires, distress tolerance scale by simmons and gaher, and the spiritual well-being questionnaire by polotzin and ellison which were completed by mothers in both groups. at the descriptive level, the mean and standard deviation values as well as frequency distribution tables were used. moreover, at the inferential level, chi-square, fisher’s exact, independent t-test, and mann-whitney tests were employed.results: the distress tolerance and the spiritual health scores of the mothers in the intervention group before the intervention were 45.03±5.57 and 39.63±18.16, respectively, which were increased to 56.95±12.32 and 68.60±30.07 after the intervention, respectively. after the intervention, the scores of distress tolerance and spiritual health in the intervention group were significantly higher than those in the control.conclusion: reminiscence in mothers of newborns admitted to the neonatal intensive care unit can positively affect the anxiety and spiritual health of mothers.