تاثیر آموزش برنامه مشاوره معنوی و امید درمانی بر خودکارآمدی مراقبت های تسکینی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد ارومیه

مقدمه: مراقبت‌های تسکینی برای ارتقای کیفیت زندگی بیماران مزمن، اهمیت بسیاری دارد. در این میان، ارائه شیوه‌های آموزش مراقبت تسکینی به پرستاران یکی از راه‌های مهم در توسعه و تکامل این‌گونه مراقبت‌هاست. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر مشاوره معنوی و امیددرمانی بر خودکارآمدی مراقبت‌های تسکینی دانشجویان پرستاری بود.روش کار: این مطالعه از نوع تجربی بود. جامعه آماری دانشجویان پرستاری سال آخر دانشگاه آزاد ارومیه را شامل می‌شد. نمونه‌گیری به‌صورت سرشماری صورت گرفت. نمونه‌ها نیز شامل 61 دانشجوی سال آخر پرستاری بودند که از روی فهرست کامل دانشجویان به دست آمد و سپس به دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (31 نفر) تقسیم شدند. ابزار گرداوری داده‌ها پرسشنامه دوقسمتی شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه خودکارآمدی عملکرد بالینی بود. گروه مداخله به مدت 9 جلسه آموزش امیددرمانی و مشاوره معنوی دریافت کرد، ولی گروه مداخله آموزشی دریافت نکرد. نتایج مداخله بعد از 9 جلسه با همان پرسشنامه، مجدد ارزیابی شد.یافته‌ها: آزمون t گروه‌های مستقل نشان می‌دهد، میانگین امتیازات کلی خودکارآمدی بالینی دانشجویان پرستاری قبل از اجرای آموزش مشاوره معنوی و امیددرمانی، اختلاف معنی‌داری نداشت (p>0/05)؛ در حالی میانگین امتیازات کلی خودکارآمدی عملکرد بالینی بین گروه مداخله و کنترل بعد از اجرای برنامه آموزش مشاوره معنوی و امیددرمانی، اختلاف معنی‌داری داشت (0/02=pو 6/63=t).نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه می‌توان گفت مشاوره معنوی و امیددرمانی در خودکارآمدی مراقبت‌های تسکینی دانشجویان پرستاری موثر است و می‌تواند در زمینه آموزش محتوای مراقبت‌های تسکینی و پرستاری الگو مدار از بیماران صعب‌العلاج استفاده شود. آنچه از مطالعات انجام‌شده در ایران مشخص می‌شود، بیانگر این واقعیت است که در حال حاضر مشکل اصلی سیستم پرستاری درباره مراقبت تسکینی از مبتلایان به بیماران صعب‌العلاج این است که این نوع از مراقبت دارای چارچوب واضحی برای پرستاران نیست و به‌طور جدی در متن برنامه آموزشی رسمی قرار ندارد.

The Effect of Spiritual Counseling and Hope Therapy Training on Palliative Care Self-efficacy of Nursing Students of Urmia Azad University.

Introduction: Palliative care is of great importance for improving the quality of life of chronic patients and providing palliative care education to nurses is one of the important ways in the development of such care. The purpose of this study was to determine the effect of spiritual counseling and hope therapy on selfefficacy of palliative care of nursing students.Methods: This was an experimental study. The statistical population consisted of senior nursing students of Urmia Azad University, Urmia, Iran. The samples were selected from the complete list of students using census sampling and then divided into intervention and control groups. Data were collected using a twopart questionnaire including demographic information and clinical practice selfefficacy questionnaire. The intervention group received 9 sessions of training on hope and spiritual counseling but the intervention group did not receive training. The intervention results were regathered after 9 sessions using the same questionnaire.Results: Independentsample ttest showed that the mean scores of overall clinical selfefficacy scores of nursing students before spiritual counseling and hope therapy were not significantly different (P>0.05), while the same test showed that there was a significant difference between the mean scores of clinical selfefficacy between intervention and control groups after spiritual counseling and hope therapy program (t=63.6, P=0.02).Conclusion: The results of this study showed that spiritual counseling and hope therapy training is effective on selfefficacy of palliative care of nursing students and can be used in palliative care teaching and patternbased nursing care for a variety of patients.