بررسی وضعیت رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی و ارتباط آن با خودکارآمدی و حمایت اجتماعی در زنان سرپرست خانوار حاشیه شهر ارومیه

مقدمه: رفتارهای ارتقادهنده سلامت یکی از معیارهای عمده تعیین‌کننده سلامت است. یکی از مهم‌ترین موقعیت‌هایی که رفتارهای ارتقادهنده سلامت اهمیت ویژه‌ای می‌یابند، زنان سرپرست خانوار حاشیه‌نشین هستند؛ بنابراین این پژوهش به‌منظور تعیین میانگین نمرات رفتارهای ارتقادهنده سلامت، ابعاد شش‌گانه آن و ارتباط آن با خودکارآمدی، حمایت اجتماعی و عوامل جمعیت‌شناختی در زنان سرپرست خانوار حاشیه‌ نشین شهر ارومیه در سال 1396‌ انجام شد.روش‌کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است که جامعه آماری آن تمام زنان سرپرست خانوار حاشیه‌نشین شهر ارومیه هستند که از میان آنها 384 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و داده‌های این مطالعه به‌ کمک پرسش‌نامه‌های جمعیت‌شناختی، حمایت اجتماعی ادراک‌شده، خودکارآمدی عمومی و پرسشنامه رفتارهای ارتقادهنده سلامت والکر جمع‌آوری شده است. در ارائه ویژگی‌های توصیفی از آمارهای توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و در ارائه ویژگی‌های تحلیلی از آزمون هم‌بستگی پیرسون و کندال با سطح معنی‌داری 5 درصد استفاده شد. یافته‌ها: میانگین کل رفتارهای ارتقادهنده سلامت 20/45±111/62 بود. بین خودکارآمدی و حمایت اجتماعی درک‌شده ارتباط مثبت معنی‌دار مشاهده شد (0/001>p). همچنین، بین مشخصات جمعیت شناختی تاهل و تحصیلات با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت، ارتباط مثبت معنی‌داری مشاهده شد (0/001>p)، اما بین شغل و سن با رفتارهای ارتقادهنده سلامت، ارتباط معنی‌داری وجود ندارد.نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، مسئولان و مراقبان سلامت می‌توانند با طرح‌ریزی برنامه‌هایی در جهت ارتقای سطح خودکارآمدی، زمینه تغییر رفتار را در زنان سرپرست خانوار حاشیه‌نشین فراهم کنند. همچنین سازمان‌های دولتی و خانواده‌ها نیز با حمایت‌های عاطفی لازم برای این زنان، زمینه افزایش حمایت اجتماعی و به‌دنبال آن تغییر رفتار را برای زنان سرپرست خانوار حاشیه‌نشین فراهم کنند.

Investigating the Status of Health Promoting Behaviors and Its relation to Self-Efficacy and Social Support in Female Heads of Suburban Households of Urmia City

Introduction: Health promoting behaviors are one of the key determinants of health. One of the most important situations in which health promoting behaviors are of particular ‌importance, is about female marginalized households. Therefore, this study was ‌conducted to determine the mean scores of health promoting behaviors and its six ‌dimensions, and also its relation to selfefficacy, social support and demographic factors ‌in the womenheaded families of Urmia suburb in 2017.Methods: This was a descriptiveanalytic study and its statistical population was all the female heads of the suburban families of Urmia of which 384 were selected. Data were collected through demographic questionnaires, perceived social support, general selfefficacy and Walker Health Promoting Behavior Inventory. Descriptive statistics including mean and standard deviation were used to describe descriptive characteristics and, Pearson and Kendall's correlation tests were used to describe analytical features.Results: The mean of total health promoting behaviors was 111.62 ±20.45. Selfefficacy, perceived social support and demographic characteristics of marriage and education had a significant positive correlation with health promoting behaviors (P<0.001), but there was no significant positive correlation between occupation and age with health promoting behaviors.Conclusion: According to the findings of this research, health authorities and health care providers can found selfefficacy increase for female heads of households by designing health promoting education programs. Also governmental organizations and families with supplying necessary emotional supports can provide an area of social support increase and consequently, a change in behavior, for suburbanized female heads of households.