بررسی رابطۀ معنای زندگی و عزت‌نفس با کیفیت زندگی سالمندان ساکن منزل و مقیم سرای سالمندان

مقدمه: سالمندی دورۀ بسیار مهمی از زندگی است که طی آن فرد با تهدیدات و بیماری های مزمنی روبه رو است. این امر کیفیت زندگی سالمند را در معرض آسیب قرار می دهد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه و بررسی رابطۀ معنای زندگی و عزت نفس با کیفیت زندگی در سالمندان ساکن منزل و مقیم سرای سالمندان است. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی است که دربارۀ نمونه ای 120 نفری از سالمندان زن و مرد ساکن شهر خرم آباد در سال 97-96 انجام شد، شامل 60 نفر سالمند ساکن منزل به روش تصادفی خوشه ای و 60 نفر سالمند مقیم سرای سالمندان که به روش تصادفی نظام دار (براساس شمارۀ پرونده) انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های معنای زندگی steger و همکاران (2006)، عزت نفس روزنبرگ (1965) و کیفیت زندگی ویر و شربون (1992) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام و تی گروه های مستقل تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد بین معنای زندگی ( t= 6/68 ، 0/001>p )، عزت نفس ( t =5/02، 0/001>p) و کیفیت زندگی (t =3/09 ، 0/01>p) در میان سالمندان ساکن منزل و سالمندان مقیم سرای سالمندان تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نیز نشان داد متغیرهای معنای زندگی و عزت نفس با هم 25 درصد از واریانس کیفیت زندگی را پیش بینی می کنند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، ضروری به نظر می رسد با تدوین، برنامه ریزی و ارائۀ خط مشی مناسب، زمینۀ لازم برای بهبود و ارتقای کیفیت زندگی سالمندان به ویژه در سرای سالمندان فراهم شود.