ارتباط سلامت عمومی و کیفیت زندگی والدین با کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سرطان

مقدمه: ابتلای کودک به سرطان، خانواده را باچالش روبرو می کند و سبب می شود که والدین، انرژی زیادی صرف مراقبت از کودک کنند. در بسیاری موارد به نظر می رسد فشارهای ناشی از مراقبت کودک بیمار به حدی افزایش می یابد که سلامت عمومی و کیفیت زندگی والدین را دستخوش تغییرات مخربی می کند که در انتها برکیفیت زندگی کودکان تاثیر می گذارد. هدف این مطالعه تعیین ارتباط بین سلامت عمومی و کیفیت زندگی والدین با کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سرطان در مرکز آموزشی درمانی بعثت همدان، 1395 بود.روش بررسی: در مطالعۀ همبستگی حاضر، 108 پدر و مادرکودکان 188 سالۀ مبتلا به سرطان مراجعه کننده به درمانگاه و بخش هماتولوژی بیمارستان بعثت همدان با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامۀ های سلامت عمومی، کیفیت زندگی والدین و کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سرطان بود. داده ها با نرم افزار spss نسخۀ 20 و آزمون های t مستقل و رگرسیون لوجستیک آنالیز شد.یافته ها: بالاترین میانگین نمرات کیفیت زندگی پدران در ابعاد کارکرد جسمی ( 20/77 ± 74/67)، اختلال نقش بخاطر سلامت جسمی (28/25 61/20±) و خستگی (16/30±48/50) و مادران در ابعاد درد (23 50/97±) و اختلال نقش بخاطر سلامت هیجانی (31/94±61/42) بود. فقط بین بعد علائم اضطرابی و اختلال خواب ازسلامت عمومی مادران وکیفیت زندگی کودکان ارتباط معنادار وجود داشت (p=0/045) بین کیفیت زندگی مادران در ابعاد خستگی (p=0/011) و بهزیستی هیجانی (p=0/038) و پدران در بعد درد با کیفیت زندگی کودکان ارتباط معنادار آماری وجود داشت (p=0/015). نتیجه گیری: والدین کودکان مبتلا به سرطان در برخی ابعاد کیفیت زندگی و سلامت عمومی مثل خستگی، درد و علائم اضطرابی دچار مشکل هستند که این مشکلات باعث کاهش کیفیت زندگی کودک شد. بنابراین مداخله ها و مشاوره های برنامه ریزی شده برای بهبود کیفیت زندگی این کودکان و والدین آنها ضروری است.