بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر مدل بر فعالیت جسمانی زنان میان سال شهر همدان

مقدمه: فعالیت جسمی منظم و روزانه، عوارض میان سالی و یائسگی را به تاخیر می اندازد و سبب ارتقای کیفیت زندگی زنان می شود. این فعالیت ها مدیریت بیماری های دیابت و قلبی و عروقی و پوکی استخوان و فشارخون بالا را هم افزایش می دهد. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر مدل، بر فعالیت جسمانی زنان میان سال شهر همدان بود.روش کار: در این مطالعۀ تجربی، 122 زن میان سال 50 تا 64 سال، به صورت تصادفی ساده انتخاب و شرکت داشتند. ابزار مطالعه پرسش نامۀ محقق ساختۀ پرسید، برای سنجش سازه های مدل پرسید و حمایت اجتماعی بود. از گام شمار برای سنجش پیاده روی، از شاخص bmi برای ارزشیابی پیامد رفتار فعالیت جسمانی استفاده شد:یافته ها : در ارزشیابی سه ماه بعد، تغییرات معنی داری در سازه های مدل پرسید ملاحظه شد (0/001>p). پیاده روی زنان میان سال افزایش یافت (0/001>p) و شاخص تودۀ بدنی، به صورت معنی داری کاهش نشان داده است (0/001>p).نتیجه گیری: مدل پرسید و حمایت اجتماعی، تغییرات سازه ها را نشان داد و پیاده روی مناسب ترین ورزش برای زنان میان سال انتخاب شد و موفقیت لازم را نشان داد و علاوه بر آن کاهش شاخص توده بدنی هم گزارش شد.