بررسی تاثیر آموزش به روش گروه همتا بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: یک کارآزمایی بالینی

مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس استقالل و توانایی فرد را برای شرکت موثر در خانواده و جامعه تهدید میکند. هدف این مطالعه بررسی تاثیر آموزش به روش گروه همتا بر خودکارآمدی بیماران مبتا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به بیمارستان فرشچیان و انجمن بیماران مولتیپل اسکلروزیس شهر همدان در سال 1394 بود.روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 80 بیمار مبتا به مولتیپل اسکلروزیس به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به گروه آزمون و کنترل با روش تخصیص تصادفی تقسیم شدند. 4 جلسه آموزشی هر کدام به مدت 60 دقیقه، دوبار در هفته برای گروهها برگزار گردید. اطالعات توسط پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر (sherer) قبل و بعد از مداخله از هر دو گروه جمع آوری گردید. با نرم افزار spss نسخه 16 و آمار توصیفی و آزمونهای تی مستقل، تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بین میانگین نمرات خودکارآمدی گروه آزمون قبل و بعد از مداخله اختاف معنی دار آماری وجود داشت ( 0/05>p) که این اختاف در گروه کنترل معنی دار نبود. اختاف بین میانگین نمرات خودکارآمدی گروه آزمون و کنترل قبل و بعد مداخله معنی دار نبود (0/05>p) نتیجه گیری: روش آموزش همتا بر سطح خودکارآمدی بیماران مبتا به مولتیپل اسکلروزیس را موثر واقع شده بود. میتوان از این روش به عنوان ابزار ارزشمندی جهت بهبود درمان و کنترل عوارض جسمی و روانی بیماری و همچنین افزایش خودکارآمدی این بیماران استفاده کرد