بررسی تاثیر پیگیری تلفنی پرستار بر خودکارآمدی زنان مبتال به دیابت نوع 2

مقدمه: دیابت یک بیماری شایع و پرهزینه می باشد. پرستاری تلفنی نه تنها در کاهش هزینه ها ، بلکه نقش موثر و غیر قابل انکاری در ارائه مراقبت پرستاری و خودکارآمدی بیماران دارد. این مطالعه با هدف تاثیر پیگیری تلفنی پرستار بر خودکارآمدی زنان مبتلا به دیابت نوع 2 در شهر همدان انجام شد.روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی دو گروهی، به صورت پیش آزمون پس آزمون بر روی 109 زن مبتلا به دیابت نوع دو (55 نفر در گروه مداخله و 54 نفر در گروه شاهد) در همدان انجام گرفت. نمونه ها به صورت بلوکی تصادفی جایگشتی انتخاب شدند. اطلاعات لازم به وسیله پرسشنامه دو قسمتی شامل مشخصات دموگرافیک شامل 10 سوال، و ﻣﻘﻴﺎس ﺧﻮدﻛﺎرآﻣﺪی در ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ دﻳﺎﺑﺖ (0.93=r) مشتمل بر 19 سوال جمع آوری گردید. ﮔﺮوه آزﻣﻮن ﺑﻪ ﻣﺪت 12 ﻫﻔﺘﻪ ﺗﺤﺖ ﻣﺪاﺧﻠﻪ پیگیری و مشاوره تلفنی قرار داشتند. دادهﻫﺎی ﺑﻪدﺳﺖآﻣﺪه ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار spss/16 و روش های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری آزمون ها 5 درصد در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین نمره ی خودکارآمدی در گروه کنترل، قبل و بعد از پیگیری تلفنی به ترتیب 37.52±117.35 و 37.33±117.53 و در گروه آزمون قبل و بعد از مداخله به ترتیب 36.41±122.05 و 19.93±163.03 بود. در گروه آزمون خودکارآمدی بعد از مداخله به طور معنی داری افزایش یافت (0.001>p).نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه، می توان نتیجه گیری کرد پیگیری تلفنی پرستار در ارتقاء خودکارآمدی زنان مبتلا به دیابت موثر بوده است.