تاثیر آموزش برنامه‌ریزی‌شده بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به پرفشاری خون: یک مطالعۀ کارآزمایی بالینی

مقدمه: پرفشاری خون یکی از بیماری های شایع، مزمن و عودکننده است و در سراسر دنیا از نظر درمانی پراهمیت محسوب می شود. از این رو آموزش به بیمار پرفشاری خون، بسیار مهم است که هدف از این مطالعه تاثیر آموزش برنامه ریزی شده بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به پرفشاری خون است.روش کار: این مطالعۀ کارآزمایی بالینی بر 140 بیمار مبتلا به پرفشاری خون مراجعه کننده به درمانگاه قلب و عروق بیمارستان فرشچیان همدان انجام شد. بیماران به روش در دسترس انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. آموزش بیماران در قالب 3 جلسۀ آموزشی، به صورت هر هفته پشت سر هم برگزار شد. 4 هفته و 8 هفته بعد از اتمام مداخله از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها به وسیلۀ نرم افزار spss نسخۀ 16 تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: هر دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک همگن بودند و تفاوت آماری بین دو گروه وجود نداشت. همچنین نمرۀ خودکارآمدی هر دو گروه قبل از ورود به مطالعه، تفاوت آماری با هم نداشتند (0/05p). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش به نظر می رسد آموزش به بیماران پرفشاری خون می تواند به عنوان یک روش کم هزینه و موثر باعث افزایش خودکارآمدی شود.