اثربخشی مشارکت در فعالیت‌های گروهی ورزشی تفریحی بر کیفیت زندگی بیماران زن اسکیزوفرنی

مقدمه: بسیاری از افرادی که با بیماری روانی مزمنی دست به گریبان هستند، بر نقش فعالیت های ورزشی در جنبه های بهبود وضعیت روان شناختی و مدیریت علائم بیماری شان تاکید دارند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی آثار شرکت در فعالیت های ورزشی تفریحی بر کیفیت زندگی افراد با اختلال اسکیزوفرنیا شکل گرفت.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعۀ آماری شامل کلیۀ بیماران زن با اختلال اسکیزوفرنیا بود که در بیمارستان روان پزشکی رازی شهر تهران در سال 1394 بستری بودند. از میان آنها 24 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده و به دو گروه (12 نفر آزمایش و 12 نفر کنترل) تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسش نامۀ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود که 4 خرده مقیاس سلامت اجتماعی، سلامت محیطی، سلامت روان و سلامت جسمانی دارد. پس از اجرای پیش آزمون، آزمودنی های گروه آزمایش 12 هفته و هر هفته 3 جلسه حضور در فعالیت های ورزشی تفریحی گروهی را دریافت کردند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیری و چندمتغیری و نرم افزار spss نسخۀ 23 استفاده شد.یافته ها: با توجه به یافته های پژوهش میان دو گروه در نمرۀ کل کیفیت زندگی اختلاف معناداری وجود داشت (0/001=sig و 91/82=f). همچنین نتیجۀ تحلیل مانکوای گروه ها پس از حذف اثر پیش آزمون نشان می دهد که تفاوت معناداری بین میانگین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل در پس آزمونِ عامل سلامت جسمانی (0/001=sig و 24/39=f)، در عامل سلامت روانی (0/001=sig و 27/24=f)، در عامل سلامت اجتماعی (0/001=sig و 59/63=f)و در نهایت در عامل سلامت محیط (0/001=sig و 80/81=f) وجود دارد. نتایج آشکار ساخت که تغییرات ایجادشده به دلیل اثربخشی برنامه های ورزشی تفریحی در گروه آزمایش است.نتیجه گیری: حضور در فعالیت های ورزشی تفریحی به افزایش کیفیت زندگی در افراد با اختلالات روانی مزمن منجر می شود. همچنین حضور در فعالیت های ورزشی تفریحی به ارتقای سلامت روانی، جسمانی، اجتماعی و محیطی آنها منتج می شود. توصیه می شود که روان شناسان، کاردرمانگران و سایر متخصصان بهداشت روان که در مراکز روان پزشکی کشور مشغول به کار هستند، از فعالیت های ورزشی تفریحی برای ارتقای سطح روان شناختی بیماران بهره بگیرند.